Pojęcie innej mocy (tariki) w naukach Shinrana a rzeczywistość jako absolutnie sprzeczna samotożsamość w filozofii Nishidy Kitarō

Monografia wychodzi naprzeciw konsekwencjom dojmująco doznanej w czasie epidemii (i potwierdzającej się w czasie wojny) niezbywalności solidarności międzyludzkiej, konieczności pielęgnowania relacji międzyludzkich i międzykulturowych, a także relacji ludzi z przyrodą. Pokazuje kultury jako realizujące się w relacjach spotkań i tworzące wspólne ludzkie dziedzictwo, odsłania różnorodność zawartego w nich myślenia, którego bogactwo pozwala żywić nadzieję na pomyślne rozwiązanie problemów planety takich jak sprawiedliwość globalna czy ochrona środowiska. Wprowadza do myślenia dialogicznego i o wymiarze światowym, bo tylko takie może sobie rościć prawo do tego miana. Monografia zarysowuje w wielkim skrócie tradycje i stan badań nad myślą pozaeuropejską w Polsce (indyjską, chińską, japońską, arabską, koreańską, afrykańską) stanowiąc przygotowanie do intensywniejszego udziału myśli polskiej we wspólnym światowym wysiłku.