Strategie radzenia sobie z bólem u pacjentów ze zwyrodnieniem krążka międzykręgowego

Zwyrodnienie krążka międzykręgowego jest jedną z przyczyn przewlekłego bólu pleców i wiąże się z niepełnosprawnością oraz wysokimi kosztami opieki zdrowotnej. Osoby z tym schorzeniem częściej, w porównaniu do ogólnej populacji, doświadczają objawów lęku i zaburzeń nastroju. Strategie radzenia sobie odgrywają ważną rolę w funkcjonowaniu z przewlekłym bólem. Celem przeprowadzonego badania była analiza związków między strategiami radzenia sobie z bólem u pacjentów ze zwyrodnieniem krążka międzykręgowego a objawami lęku i depresji, subiektywną oceną nasilenia bólu oraz jakością życia. W badaniu wzięło udział 96 pacjentów w tym 55 kobiet i 41 mężczyzn, w wieku od 27 do 71 lat (M = 47,8, SD = 12,9), przebywających w szpitalu z powodu oczekiwania na operacyjne leczenie zwyrodnienia krążka międzykręgowego. Do badania wykorzystano: Skalę wzrokowo-analogową (Visual Analogue Scale - VAS) do oceny nasilenia bólu, Szpitalną Skalę Depresji i Lęku (Hospital Anxiety and Depression Scale – HADS), Kwestionariusz jakości życia WHOQOL-BREF oraz Kwestionariusz Strategii Radzenia Sobie z Bólem (The Pain Coping Strategies Questionnaire - CSQ). Deklarowany poziom nasilenia bólu nie miał związku z objawami lęku ani depresji. Kobiety deklarują wyższy poziom nasilenia objawów lęku, depresji i nasilenia bólu w trakcie badania. Wiek koreluje dodatnio z poziomem bólu deklarowanym w trakcie badania. Najczęściej stosowanymi strategiami przez pacjentów było modlenie się/pokładanie nadziei i deklarowanie radzenia sobie. Pacjenci z objawami lęku i depresji mają większą skłonność do katastrofizowania. Katastrofizowanie nie miało związku z deklarowanym poziomem nasilenia bólu, ale wiązało się z niższą jakością życia u mężczyzn we wszystkich obszarach funkcjonowania. Wyższe poczucie własnej skuteczności wiąże się z niższym lękiem, depresją i deklarowanym nasileniem bólu. Strategie radzenia sobie z bólem mogą odgrywać ważną rolę w funkcjonowaniu pacjentów ze Zwyrodnieniem krążka międzykręgowego. Aktywne strategie radzenia sobie oraz poczucie skuteczności w redukowaniu bólu mogą pozytywnie wpływać na adaptację do życia z przewlekłym bólem. Katastrofizowanie przeważa wśród kobiet oraz u osób z objawami lęku i depresji, dodatkowo wiąże się z pogorszeniem jakości życia wśród mężczyzn. Uzyskane wyniki mogą być wskazówką do planowania oddziaływań profilaktycznych i terapeutycznych.