Analiza leksemu depresja z pespektywy prozodii semantycznej

Praca „Analiza leksemu depresja z perspektywy prozodii semantycznej” zajmuje się tematyką zmian semantycznych jakie zachodzą w leksemie depresja oraz zgodności definicji słownikowych ze znaczeniem funkcjonującym we współczesnym języku polskim. Celem badawczym była analiza leksemu depresja oraz jego definicji przedstawionych we współczesnych słownikach języka polskiego. Jako główny problem badawczy przyjęto pytanie: czy zaszła zmiana semantyczna leksemu depresja, której nie odnotowują współczesne słowniki języka polskiego? Na potrzeby badań przeanalizowano definicje depresji zawarte we współczesnych słownikach języka polskiego i przeprowadzono analizę semantyczną tego leksemu. Następnie przeanalizowano kolokaty o największym powiązaniu i na ich podstawie określono prozodię semantyczną. Opierając się na wynikach badań stwierdzono, że we współczesnej polszczyźnie funkcjonują dwa znaczenia: depresja I (stan chorobowy) oraz depresja II (chandra). Cechą wspólną dla obu znaczeń jest stan przygnębienia, smutku. Różnice wynikają z czasy trwania, intensywności, powiązania z chorobą oraz przyczyny powstania. Depresja I jest stanem długotrwałym, cechującym się silnym uczuciem przygnębienia i smutku, spowodowanym chorobą lub czynnikami zewnętrznymi. Depresja II natomiast jest stanem krótkotrwałym spowodowanym czynnikami zewnętrznymi. Prozodia semantyczna obu znaczeń również jest różna. Jednostka leksykalna depresja I ma prozodię semantyczną neutralną, zaś depresja II ma prozodię semantyczną nieznacznie negatywną, a więc częściej łączy się z kolokatami o wartościowaniu negatywnym. W badaniu stwierdzono także, że współczesne słowniki języka polskiego nie odnotowują znaczenia depresji II. W pracy przeanalizowano również derywaty powstałe od leksemu depresja takie jak deprecha i depra. Zaobserwowano, że funkcjonują one w znaczeniu depresji II.