The Representation of Private Costume in Egyptian Art from the 25th to the 31st Dynasty

Celem pracy jest identyfikacja oraz kompleksowa analiza stroju przedstawionego w prywatnej sztuce egipskiej w okresie pomiędzy XXV i XXVI dynastią (ok. 750-332 p.n.e.). Praca ta wypełnia lukę w literaturze naukowej, jako że nie istnieje studium podejmujące próbę szczegółowej interpretacji stroju w Okresie Późnym. Jest ona przeznaczona zarówno dla archeologów jak i historyków sztuki jako pomoc w datowania obiektów oraz w stworzeniu spójnego opisy stroju. Dysertacja wykorzystuje źródła ikonograficzne, takie jak rzeźby, płaskorzeźby, stele, itp., wykonane dla osób prywatnych, koncentrując się na analizie porównawczej tego samego rodzaju ubioru reprezentowanego odpowiednio w dwu i trójwymiarze. Do pewnego stopnia, wykorzystuje inne źródła, takie jak zachowane tekstylia oraz źródła pisane. W tym kontekście praca porusza kwestię stroju przedstawionego w sztuce w relacji do tkanin pochodzących z wykopalisk ze szczególnym uwzględnieniem podobieństw wynikających z porównania przedstawień artystycznych i znalezionych tekstyliów. Jednym z głównych tematów dysertacji są wzajemne zależności pomiędzy kulturą materialną a sztuką egipską, analizowane z wykorzystaniem porównań międzykulturowych, a także etnograficznych. Poruszane są kwestie wpływów obcych, zmian regionalnych, a także tradycji i nowatorstwa w sztuce egipskiej, a także zagadnienie archaizacji. Celem pracy było zgromadzenie jak najszerszego korpusu źródeł oraz ich analiza w muzeach lub na stanowiskach archeologicznych. Zgromadzona baza źródłowa posłużyła do stworzenia szczegółowej typologii stroju Okresu Późnego, która oparta jest na wyszczególnieniu zarówno pojedynczych elementów garderoby jak i zestawów ubraniowych. Każdy typ stroju jest analizowany pod kątem jego przedstawienia w sztuce Okresu Późnego, zawiera dyskusję na temat chronologii jego występowania, rozwoju diachronicznego, dystrybucji geograficznej, a także nomenklatury w literaturze naukowej i, jeśli jest znana, w pisanych źródłach egipskich. Typologia jest podzielona na strój męski i żeński. Strój męski to różnego rodzaju ubrania spodnie, takie jak np. kilty, szendżyt, szarfy, tuniki oraz ubrania wierzchnie, np. peleryny i szale. Strój kobiecy, który był mniej zróżnicowany, obejmuje różnego rodzaju suknie. Ważnym aspektem analizy stroju Okresu Późnego jest jego osadzenie w ścisłych ramach chronologicznych i geograficznych, a także społecznych. Praca ta analizuje zatem, w jakim stopniu strój może ujawniać zależności społeczne, a także być wyznacznikiem tożsamości kulturowej i etnicznej. W odniesieniu do obecności stroju obcego w sztuce egipskiej udowodniono, że w Okresie Późnym Egipcjanie przedstawiani są w stroju pochodzenia egipskiego, a tylko osoby obcego pochodzenia były reprezentowane w strojach, które mogą być identyfikowane jako obce lub etniczne. Przyjęta w rozprawie metodologia umożliwia stworzenie typologii stroju Okresu Późnego i ułatwia datowanie oraz wprowadza nowe nazewnictwo. Praca ma na celu zwrócenie uwagi na zaniedbany kierunek badań, w szczególności w odniesieniu do tkanin, co może przełożyć się nie tylko na ożywienie dalszych studiów nad strojem starożytnego Egiptu, ale także na wykorzystanie poczynionych ustaleń w badaniach nie-egiptologicznych, dotyczących stroju świata starożytnego i nie tylko.

The aim of this study is to identify and investigate clothing represented in Egyptian private art between the 25th and 31st Dynasties (ca. 750-332 BC). As such, the thesis fills a gap in the scholarly literature, as there is no existing study that attempts to explain Late Period costume in detail. It is intended to be useful, for both archaeologists and art historians, in the dating of objects as well as to assist them in writing coherent descriptions of clothing. The work deals with various visual sources, namely, statuary, stelae, reliefs, etc., commissioned by or for private individuals (i.e. non-royal persons). It focuses upon the comparative analysis of the same type of garment represented in both two and three dimensions. To some extent, the study uses other sources, such as preserved textiles and textual evidence. In this context, the work is concerned with the issue of represented versus excavated garments in pursuing the aim of reconciling textile findings with artistic representations of clothing. Therefore, the interaction between material culture and self-representation in Egyptian art is one of the main topics of the dissertation which is bridged thanks to cross-cultural and ethnographic parallels. Similarly, issues of foreign influence, regional changes, as well as tradition, novelty and the phenomena of archaism in Egyptian art, are also considered. In order to achieve its goals, the study assembles a wide corpus of sources that were primarily analyzed in various museums or at archaeological sites. Drawing on the assembled corpus, a detailed typology of Late Period costume was established. This typology consists of both individual garments and complete sets of attire. The study analyses its representations, chronology of its occurrences, diachronic development, nomenclature in scholarly literature and, if known, in primary sources. In general, the typology is divided into male and female costume. Male garments include various kinds of inner-garments such as kilts, shendyts, sashes, tunics, single-strap undergarments, as well as over-garments such as cloaks and shawls. Female costume, which is less varied, includes different kinds of dresses. The interpretative part of the thesis analyses Late Period costume against a background of geographical, chronological and social frameworks, and considers to what extent the represented costumes reveal the ethnic status of the wearer. Thus, the study examines whether Egyptian garments were influenced by foreign fashion. The results show that during the Late Period, Egyptians were depicted in costumes of Egyptian origin (not affected by foreign influence), while only individuals of foreign origin were represented in costume that can be identified as foreign and/or ethnic. The methodologies outlined in this thesis not only establish a typology of Late Period costume and identifying dating factors, but also propose a new nomenclature. It is hoped that this study will foster further studies in the field of Egyptian costume and be useful not only by Egyptologists, but also for those studying costume in the ancient world and beyond.