Warszawskie kobiety w kryzysie bezdomności. Studium radzenia sobie z wykluczeniem

Przedmiotem pracy są strategie radzenia sobie podejmowane przez kobiety doświadczające bezdomności w Warszawie. Do analizy zostały wykorzystane indywidualne wywiady pogłębione przeprowadzone z kobietami oraz obserwacje z pracy zawodowej. Praca odwołuje się do badań ilościowych oraz literatury rodzimej i zagranicznej z zakresu tematyki bezdomności, w tym bezdomności kobiet oraz z zakresu strategii radzenia sobie. Autorka odwołuje się do koncepcji takich jak: bezdomność jawna i ukryta, nieformalne sieci wsparcia czy strategie zorientowane na problemy i na emocje. Na podstawie materiału wyłonione zostały cztery kategorie strategii podejmowanych w sytuacjach trudnych: strategie relacyjne, adaptacyjne, interakcyjne i narracyjno-językowe. Autorka dochodzi do trzech głównych wniosków. Po pierwsze strategie są warunkowane rodzajem relacji partnerskiej w jakiej obecnie znajduje się dana kobieta, ważną rolę odgrywa potrzeba poczucia bezpieczeństwa. Po drugie duże znaczenie ma korzystanie z nieformalnych siatek wsparcia, mimo powszechnie doświadczanego ubóstwa relacyjnego. Po trzecie podejmowane strategie dotyczą przede wszystkim radzenia sobie w sytuacji bezdomności, a nie są sposobami na wyjście z kryzysu.

Coping strategies undertaken by women experiencing homelessness in Warsaw are the subject of the study. Individual in-depth interviews conducted with women and observations from author's workplace are used for the analysis. The paper refers to quantitative research and both domestic and foreign literature in the fields of coping strategies and homelessness, including women's one. The author refers to concepts such as overt and covert homelessness, informal support networks or problem-oriented and emotion-oriented strategies. On the basis of the material, four categories of strategies undertaken in difficult situations emerge: relational, adaptive, interactional and narrative-linguistic. The author comes to three main conclusions. Firstly, the strategies are conditioned by the type of partnership the woman is currently in, the need to feel safe plays an important role. Secondly, the use of informal support networks is vital, despite the commonly experienced relational poverty. Thirdly, rather than being ways out of crisis, the strategies undertaken are primarily about coping with homelessness.