La ambigüedad de las conjunciones disyuntivas en el lenguaje legal polaco y español

Celem tej pracy dyplomowej jest zbadanie wpływu tłumaczenia spójników rozłącznych z języka hiszpańskiego na język polski pod względem wszelkich niejasności, które mogą pojawić się w tłumaczeniu tekstów prawniczych. Część teoretyczna opisuje języki prawnicze w Polsce i Hiszpanii, łączniki w tych językach, a także przedstawia funktory prawdziwościowe zgodnie z zasadami semantyki logicznej. Część praktyczna analizuje 70 przypadków użycia hiszpańskich spójników rozłącznych występujących w pierwszych 38 artykułach Konstytucji Hiszpańskiej i porównuje je z ich oficjalnym tłumaczeniem na język polski. Analiza pozwoliła na sformułowanie wniosków o występowaniu niejasności wynikających z błędnego tłumaczenia spójnika o – wbrew zasadom logiki – lub wymagających znajomości ustawodawstwa hiszpańskiego. Wyniki tej pracy nie tylko przyczyniają się do lepszego zrozumienia funktorów prawdziwościowych, ale także pogłębiają wiedzę na temat odpowiedników spójników rozłącznych w języku polskim i hiszpańskim, przyczyniając się znacząco do precyzji i przejrzystości w tłumaczeniach dokumentów prawnych.

The aim of this thesis is to explore the impact of translating Spanish disjunctive conjunctions into Polish on any ambiguities that may arise in the translation of legal texts. The theoretical section discusses legal languages in Polish and Spanish, the connectors used in these languages, and presents the truth functions according to the principles of logical semantics. The practical part examines 70 instances of Spanish disjunctive conjunctions found in the first 38 articles of the Spanish Constitution and compares them with their official Polish translations. This analysis led to conclusions about the presence of ambiguities caused by incorrect translations of the conjunction 'o'—either contrary to logical principles or requiring knowledge of Spanish legislation. The findings of this thesis not only contribute to a better understanding of truth functions but also deepen the knowledge of the equivalents of disjunctive conjunctions in Polish and Spanish, significantly enhancing the precision and clarity in the translation of legal documents.

El objetivo de este trabajo de fin de grado es examinar el impacto de la traducción de conjunciones disyuntivas del español al polaco sobre cualquier ambigüedad que pueda surgir en la traducción de textos jurídicos. La parte teórica describe los lenguajes jurídicos en polaco y español, los conectores en estos idiomas, así como también presenta las funciones de verdad según los principios de la semántica lógica. La parte práctica analiza 70 casos de uso de las conjunciones disyuntivas españolas presentes en los primeros 38 artículos de la Constitución Española y los compara con su traducción oficial al polaco. El análisis permitió formular conclusiones sobre la presencia de ambigüedades causadas por traducciones incorrectas de la conjunción o –contrarias a los principios de la lógica– o que requieren conocimientos de la legislación española. Los hallazgos de este trabajo no solo aportan a una mejor comprensión de las funciones de verdad, sino que también profundizan en el conocimiento de los equivalentes de las conjunciones disyuntivas en polaco y español, contribuyendo significativamente a la precisión y claridad en la traducción de documentos jurídicos.