Obowiązki związane z nabyciem nieruchomości rolnych wynikające z ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego

Niniejsza praca dotyczy obowiązków związanych z nabyciem nieruchomości rolnych wynikających z ustawy z dn. 11 kwietnia 2003 roku, o kształtowaniu ustroju rolnego (dalej: „UKUR”), które uregulowane zostały w art. 2b tej ustawy. Z tej przyczyny, przepis ten starałam się pokazać w dalszej i bliżej perspektywie, zaczynając od zarysowania historycznego tła dotychczasowych, a nieobowiązujących już w Polsce regulacji prawnych, odnoszących się do zagadnienia obrotu nieruchomościami rolnymi, przez przybliżenie aktualnej wykładni przesłanek art. 2b UKUR, aż po ocenę zgodności tego przepisu z Konstytucją RP i Traktatem o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przedstawiłam również rolę KOWR i opisałam sankcje, które potencjalnie mogą wynikać, w szczególności, z niezastosowania powyższego przepisu. Moją osobistą ambicją przy realizacji zadanego tematu niniejszej pracy nie było odnalezienie nowej, ożywczej perspektywy spojrzenia na uregulowania prawne związane z obrotem nieruchomościami rolnymi w Polsce. W sprawie art. 2b UKUR, mam wrażenie, wszystko już zostało wypowiedziane. Nie forsowałam zatem odmiennego poglądu w tym zakresie, dotąd niespotykanego albo uznawanego za karkołomny i nie do obrony. Nie powielałam również poglądów słusznych, uzasadnionych, a przez to szeroko akceptowanych, choć pozwoliłam sobie przytoczyć zwłaszcza te spośród nich, na które ustawodawca, ale i Trybunał Konstytucyjny w dotąd nierozpoznanej skardze na UKUR, nadal pozostaje „głuchy”. W swojej pracy starałam się natomiast wykonać staranną kwerendę wyrażonych w tej sprawie poglądów, aby prawidłowo zrozumieć przepis art. 2b na tle całości regulacji UKUR oraz polskiego systemu prawnego, z wszelkimi jego niedostatkami, jak również, aby podzielić się tą wiedzą z Czytelnikiem.

This paper examines the obligations related to the acquisition of agricultural land arising from Article 2b of the Act of 11 April 2003 on Shaping the Agricultural Structure (hereinafter referred to as the Act). For this reason, I have endeavored to present this provision in a broader and more detailed perspective, starting with an outline of the historical background of previous, no longer applicable Polish legal regulations relating to the turnover of agricultural land, through an approximation of the current interpretation of the conditions of Article 2b of the Act, to an assessment of the conformity of this provision with the Constitution of the Republic of Poland and the Treaty on the Functioning of the European Union. I have also presented the role of the Agricultural Property Agency (KOWR) and described the sanctions that may potentially result, in particular, from the non-application of the aforementioned provision. My personal ambition in carrying out the assigned topic of this paper was not to find a new, refreshing perspective on the legal regulations related to the turnover of agricultural land in Poland. In the matter of Article 2b of the Act, I have the impression that everything has already been said. Therefore, I did not force a different view in this matter, one that was previously unseen or considered far-fetched and indefensible. Nor did I repeat the views that are correct, justified, and therefore widely accepted, although I allowed myself to cite especially those among them to which the legislator, but also the Constitutional Tribunal in the hitherto unresolved complaint against the Act, remains deaf. In my work, I tried,however, to conduct a careful review of the views expressed on this matter in order to correctly understand the provision of Article 2b against the background of the entire regulation of the Act and the Polish legal system, with all its shortcomings, as well as to share this knowledge with the Reader.