Singularia tantum w języku polskim. Analiza słownikowo-korpusowa

Praca traktuje o takich polskich rzeczownikach (zwanych singulariami tantum), które z pewnych względów form liczby mnogiej nie przyjmują, a znowu z innych względów – takie formy przyjmować jednak mogą. Rozprawa ta jest najprawdopodobniej pierwszą monografią o singulariach tantum (dalej: ST) w języku polskim. Jest prezentacją zjawisk dotyczących ważnego, a praktycznie niepoddawanego szczegółowej analizie, wycinka polskiej fleksji. Wśród celów pracy znajdują się: — spójne ujęcie charakteru ST w języku polskim; — analiza dotychczasowego opisu ST w słownikach; — przedstawienie mechanizmów dopuszczających pojawianie się form liczby mnogiej; — sformułowanie takich zasad opisu ST, które mogłyby pozwolić na ich jednolite metodologicznie opracowanie słownikowe; — pogłębienie naszego rozumienia liczby.

The thesis concerns a set of Polish nouns (called singularia tantum), which do not allow for plural forms under normal circumstances, but which may actually appear in the plural in specific situations. The dissertation is, to my knowledge, the first monograph on the subject of singularia tantum (ST) in Polish. My goals include: — consistent treatment of the nature of ST in Polish; — analysis of the description of ST in existing dictionaries; — representation of mechanisms allowing for the appearance of plural forms; — formulation of rules for describing such items, which would allow for their consistent treatment in lexicography; — broadening our understanding of the grammatical category of number.