Dyrektywa o prawach akcjonariuszy (2007/36/WE). Studium Tworzenia Prawa

W lipcu 2007 r. uchwalona została dyrektywa o prawach akcjonariuszy, wprowadzająca rewolucyjne zmiany do sposobu organizacji walnych zgromadzeń spółek publicznych. Można się było zatem spodziewać, że wdrożenie jej do polskiego prawa będzie bardzo trudne, tymczasem Polska jako pierwsze państwo członkowskie Unii Europejskiej zgłosiła pełną transpozycję wszystkich przepisów dyrektywy. Autor w swojej pracy wyjaśnia ten pozorny paradoks, pokazując, że tworzenie prawa w sposób uporządkowany, dobrze zaplanowany i we współpracy z jego przyszłymi „użytkownikami” umożliwia skuteczną realizację założonych celów, wspomagając także proces stopniowego ujednolicania krajowych systemów prawnych w ramach wspólnego rynku na poziomie Unii Europejskiej. Autor przedstawia cały proces tworzenia dyrektywy, począwszy od pierwszych analiz i konsultacji unijnych, poprzez szczegółowe przedstawienie procesu jej negocjacji, aż po wyczerpującą analizę sposobu jej implementacji do Kodeksu spółek handlowych. Przez całą pracę przewija się motyw ścisłej współpracy legislatorów z uczestnikami rynku, dzięki której możliwe było opracowanie dobrych regulacji, możliwych do zaakceptowania i zrozumiałych dla wszystkich zainteresowanych. Autor przedstawia też propozycje de lege ferenda, dotyczące kompleksowego uregulowania spółki publicznej jako modelowej postaci spółki akcyjnej. Autor przeprowadził też badania ankietowe wśród emitentów akcji notowanych na giełdzie, inwestorów indywidualnych i finansowych oraz wśród pośredników finansowych. Z uzyskanych odpowiedzi jednoznacznie wynika, że cały ten proces projektowania nowych regulacji został bardzo pozytywnie oceniony przez wszystkich uczestników rynku. Tym samym zostały potwierdzone tezy badawcze postawione w pracy: 1) Tworzenie prawa w sposób uporządkowany, dobrze zaplanowany i we współpracy z jego „użytkownikami” umożliwia skuteczną realizację założonych celów. 2) Dyrektywa o prawach akcjonariuszy jest jednym z ważnych elementów budowy jednolitego standardu funkcjonowania walnych zgromadzeń w Unii Europejskiej oraz skutecznie przyczynia się do budowania i rozwoju ładu korporacyjnego nie tylko postulatywnie, lecz także przez promowanie praktycznych rozwiązań. 3) Dobrze przeprowadzona implementacja dyrektywy usprawniła proces organizacji walnych zgromadzeń oraz doprowadziła do oczekiwanego wzrostu aktywności akcjonariuszy (w szczególności inwestorów finansowych) na walnych zgromadzeniach.