Emancypacyjny potencjał wstrętu. Wybrane problemy etyczne, estetyczne i metafizyczne

Praca dotyczy problematyki wstrętu i jego ewentualnego emancypacyjnego potencjału. Celem rozważań jest nakreślenie głównych teorii filozoficznych dotyczących zjawiska, a następnie zestawienie trzech płaszczyzn, na których wstręt się pojawia i w których może odgrywać istotną rolę przy konstruowaniu podmiotowości. W pierwszej części wskazane zostają wątpliwości etyczne dotyczące fenomenu obrzydzenia, w tym zasadność stosowania doznań afektywnych przy dokonywaniu ocen moralnych oraz wybrane kwestie biopolityczne powiązane ze wstrętem. Następnie rozpatrzone zostają wątki estetyczne, poczynając od historycznego zarysu estetycznego namysłu nad wstrętem, a kończąc na problemach, jakie wyłaniają się przy próbach aplikacji wstrętu do estetycznych strategii emancypacyjnych. Wobec owych problemów podjęta została refleksja nad statusem samego podmiotu, który okazał się kluczowy dla zrozumienia emancypacyjnego potencjału wstrętu, kryjącego się na płaszczyźnie metafizycznej i religijnej. Wstręt został tu przedstawiony jako fenomen przekształcający podmiot poprzez umożliwienie mu komunikacji z Innością. W konsekwencji, w obrębie całej pracy zredefiniowana została zarówno podmiotowość, jak i sam wstręt. Tym samym wskazane zostało pole do dalszych analiz zarówno pojęcia tożsamości, jak i zjawiska obrzydliwości.