Etykiety „pedał” i „lesba” w heteronormatywnej rzeczywistości społecznej. próba analizy

Język jest zbiorem uwarunkowanych kulturowo znaków umożliwiających tworzenie prywatnych i społecznych znaczeń. Odgrywa kluczową rolę w wyobrażeniu i wyrażaniu nienormatywnych tożsamości seksualnych, które w mniejszym lub większym stopniu są podatne na proces stygmatyzacji [Kulick 2000]. Artykuł jest przyczynkiem do badania procesu stawania się seksualnym dewiantem. Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań jakościowych opartych na indywidualnych wywiadach przeprowadzonych w 2018 roku. Analiza wypowiedzi 15 homoseksualnych kobiet i mężczyzn w wieku od 20 do 30 lat, mieszkających w Warszawie, pozwoliła ukazać językową różnorodność etykiet odnoszących się do osób homoseksualnych. Z badań wynika, że językowe reprezentacje lesbijek i gejów w heteroseksualnych aktach mowy sytuują się pomiędzy eufemizmami i niewybrednymi kolokwializmami, które pełnią funkcję poniżających etykiet, znajdujących zastosowanie w różnych kontekstach. Celem prezentowanego badania nie było rozpoznanie odrębności języka wspólnoty osób homoseksualnych, a konceptualne ujęcie miejsca płciowej i seksualnej nieheteronormatywności w zmieniającej się rzeczywistości społecznej.