The phenomenon of auditory salience - the experimental examination with consideration of spatial aspects

Zjawisku wyrazistości słuchowej (ang. salience) poświęcono znacznie mniej uwagi niż jego wizualnemu odpowiednikowi. Większość badań koncentrowała się na określaniu, które fizyczne właściwości dźwięku przekładają się na wrażenia percepcyjne, wpływające na jego wyrazistość słuchową. Niemniej jednak, istnieje potrzeba zbadania, w jaki sposób indywidualna pamięć tych właściwości wpływa na takie wrażenia. Kluczową cechą dźwięku, która pozwala nam go identyfikować i przypisywać do jego źródła, jest jego barwa. Niniejsze badanie ma na celu ustalenie, czy długotrwała ekspozycja na określone barwy dźwięków, związanych z wybranymi instrumentami muzycznymi, zwiększa zdolność muzyków specjalizujących się w tych instrumentach do szybszego i dokładniejszego ich rozpoznawania oraz identyfikowania w nich zmian. W eksperymencie wzięły udział trzy grupy: pianiści, gitarzyści oraz nie-muzycy. Dźwięki pianina i gitary były prezentowane w różnych lokalizacjach przestrzennych wokół słuchacza, w różnych tempach oraz wysokościach. Wyniki badania pomagają zrozumieć, jak uwaga słuchowa jest kształtowana przez długotrwałą pamięć barwy dźwięku i mogą mieć szersze implikacje dla analizy sceny dźwiękowej (ang. auditory scene analysis).

The phenomenon of auditory salience has received much less attention than its visual counterpart. Most research to date has been focused on efforts in determining which physical properties of sound translate into perceptual impressions that contribute to its auditory salience. However, there is a need to investigate how individual memory of these properties influences such impressions. The main characteristic of sound that allows us to identify it and assign it to a source is its timbre. This study aims to determine whether prolonged exposure to particular sound timbres, corresponding to selected musical instruments, enhances the ability of musicians specializing in those instruments to perceive and identify changes in these sounds more rapidly and precisely. Three groups participated in the experiment: pianists, guitarists, and non-musicians. The sounds produced by the piano and guitar were presented in different spatial locations around the listener, at different tempos, and in high and low pitches. The results support understanding of how auditory attention is influenced by long-term memory for timbre and may have broader implications for auditory scene analysis.