Ograniczenia uprawnień właściciela nieruchomości rolnej w prawie administracyjnym

Pojęcie prawa własności utożsamiano w nauce prawa z „wolnością”. Ujęte w ten sposób prawo własności, jak każdy rodzaj wolności, może podlegać – i podlega – ograniczeniom. W konsekwencji, prawo własności to zespół wielu składników, definiujących uprawnienia, ale i obowiązki. Właściciel w naturalny sposób dąży do realizowania swoich uprawnień w możliwie najszerszej sferze, z drugiej strony państwo, mając na uwadze interes ogółu, często normatywnie definiowany jako interes publiczny, oraz dysponując środkami prawnymi – w tym, sankcjami – nakłada na niego obowiązki, których wykonanie ma przynieść efekty w realizacji powyższego interesu. Zadaniem pracy jest scharakteryzowanie zakresu ograniczeń uprawnień właściciela nieruchomości rolnej pod kątem administracyjnoprawnym. Przechodząc do krótkiej charakterystyki metod badawczych, w pracy zastosowano metodę prawnodogmatyczną, historyczną oraz prawnoporównawczą. Ta pierwsza wydaje się najcelniej oddawać realizację koncepcji pracy, albowiem polega ona na analizie norm prawa administracyjnego w płaszczyźnie ograniczającej uprawnienia właściciela nieruchomości rolnej. Powyższe podejście daje także możliwość bliższego przyjrzenia się obowiązującym regulacjom, określającym administracyjnoprawną sytuację jednostki z punktu widzenia konieczności oraz zakresu regulacji określonej sfery, jaką jest prawo własności nieruchomości rolnej.

The concept of the right to property (title) was identified in the science of law with "freedom". The right to property, as any kind of freedom, may be and is subject to restrictions. The owner endeavours in a natural manner to exercise their entitlements as broadly as possible while the state, taking account of the general interest defined as public interest and having at its disposal legal measures, including sanctions, imposes duties on the owner, the performance of which is to bring about effects in the form of fulfillment of that interest. The task of the dissertation is to characterize the scope of restrictions imposed on the entitlements of the owner of an agricultural property from the perspective of administrative law. Turning to a short characteristic of the research methods, the law-based method, historical and comparative law methods were used in this dissertation. The first method seems to be the most accurate to convey the idea of the dissertation, because it involves an analysis of the norms of administrative law in the limiting plane of the rights of the owner of an agricultural property. The above mentioned approach also gives the author an opportunity to take a closer look at the applicable regulations that define the administrative and legal situation of the individual from the point of view of the necessity and scope of regulation of a specific sphere, which is the ownership title to an agricultural property.