Od prowizorki do zabytku. Studium przypadku m. st. Warszawy

Praca ma na celu zidentyfikowanie i opisanie procesu przekształcenia wiecznej prowizorki w zabytek na przykładzie obiektów mieszczących się w m. st. Warszawie. W części teoretycznej pracy zawarty został przegląd informacji dotyczących warszawskich wiecznych prowizorek i dotychczasowych ustaleń dotyczących ich klasyfikacji na podstawie zidentyfikowanych czynników trwałości. Opisane zostały także kwestie pełnionych przez wieczne prowizorki i zabytki ról. Omówiona została również relacja cyklu życia produktu względem cyklu życia wiecznej prowizorki. W następnej kolejności, na podstawie informacji zebranych podczas Indywidualnych Wywiadów Pogłębionych (IDI) i analizy danych zastanych została podjęta próba zdefiniowania pojęcia zabytkowej wiecznej prowizorki i odpowiedzi na pytania badawcze i pomocnicze. W przedostatniej części, w związku z realizacją celu pracy, zawarte zostało podsumowanie ustaleń z wcześniejszych rozdziałów, weryfikacja hipotez oraz wnioski. Zaprezentowany został podział na etapy pełnego procesu przekształcenia prowizorki w zabytek. Na koniec, w ramach eksploracyjnego elementu pracy, została podjęta próba prezentacji i wskazania zabytkowych wiecznych prowizorek mogących po spełnieniu odpowiednich warunków stać się w przyszłości zabytkami.

The work aims to identify and describe the process of transformation of eternal makeshift into historical monument on the example of buildings located in the city of Warsaw. The theoretical part of the work includes a review of information on Warsaw's eternal makeshifts and findings to date regarding their classification on the basis of identified persistence factors. Issues of the roles played by eternal makeshifts and historical monuments are also described. The relationship of the life cycle of the product to the life cycle of the eternal makeshift is also discussed. Next, on the basis of the information collected during the Individual In-Depth Interviews (IDI) and the analysis of the data, an attempt was made to define the concept of historical eternal makeshift and to answer the research and support questions. The penultimate section, in relation to the purpose of the thesis, includes a summary of the findings from the previous chapters, verification of hypotheses and conclusions. A step-by-step breakdown of the full process of transforming a makeshift into a historical monument is presented. Finally, as part of the exploratory element of the work, an attempt has been made to present and identify historical eternal makeshifts that may become historical monuments in the future if the appropriate conditions are met.