Zawieszenie postępowania karnego w teorii i praktyce

Praca doktorska pod tytułem „Zawieszenie postępowania karnego w teorii i praktyce” dotyczy instytucji karnego prawa procesowego. Zawieszenie postępowania jest instytucją tradycyjną i było uregulowane w każdym obowiązującym kodeksie postępowania karnego. W wyniku wszczęcia karnego organy procesowe takie jak Policja i Prokuratura wykonują wiele czynności, które mają na celu ustalenie czy zostało popełnione przestępstwo, muszą wykryć i w miarę potrzeby ująć sprawcę, wyjaśnić okoliczności sprawy. W toku prowadzonego postępowania karnego mogą pojawić się różnego rodzaju trudności, związane z niemożnością wykonania czynności z oskarżonym, czy też niedostępnością w danym momencie określonego dowodu. Przeszkody te czasowo uniemożliwiają dalsze prowadzenie postępowania karnego. Koniecznym jest zatem poinformowanie stron o zaistniałych przeszkodach i w rezultacie o powstrzymaniu się od dalszego prowadzenia postępowania, na czas trwania określonej przeszkody. Instrumentem pozwalającym na czasowe powstrzymanie się organów procesowych od prowadzenia postępowania karnego, jest instytucja zawieszenia postępowania karnego. Samo wystąpienie przeszkody uniemożliwiającej prowadzenie postępowania, bez formalnej decyzji organu procesowego, jest zatem niewystarczające dla stwierdzenia, że postępowanie uległo zawieszeniu. Decyzją, która pozwala na legalne powstrzymania się organów procesowych od dalszego prowadzenia postępowania karnego na czas trwania przeszkody jest postanowienie o zawieszeniu postępowania karnego. Przeszkody uniemożliwiające czasowe prowadzenie postępowania są naturalnym stanem, dlatego też instytucja zawieszenia postępowania przewidziana jest również w innych procedurach, takich jak kodeks postępowania cywilnego i kodeks postępowania administracyjnego, choć z przyczyn oczywistych większość przeszkód przewidzianych przez te procedury, ma odmienny charakter od przeszkód występujących na gruncie procedury karnej. Praca doktorska w całości jest poświęcona instytucji zawieszenia postępowania. Głównym celem przedmiotowej rozprawy doktorskiej, jest przedstawienie instytucji zawieszenia postępowania w poszczególnych stadiach postępowania karnego. Podjęta została próba pokazania tej instytucji zarówno w ujęciu teoretycznym, jak również przedstawiono praktyczne aspekty jej stosowania. W szczególności podjęto próbę odniesienia się do najbardziej kontrowersyjnych poglądów związanych z niektórymi aspektami stosowania tej instytucji. Przedstawione zostały również trudności, związane z oceną istnienia przesłanek uzasadniających zawieszenie postępowania. W pracy zostały przedstawione liczne sytuacje problemowe związane z zawieszeniem postępowania z którymi autor zetknął się pracując jako prokurator. W pracy zostały zawarte również propozycje autora odnośnie rozwiązania problemów związanych ze stosowaniem tej instytucji w praktyce. W szczególności wyeksponowana została problematyka zawieszania postępowań karnych z uwagi na długi okres oczekiwania na opinię biegłych, na pomoce międzynarodowe, z uwagi na oczekiwanie na prejudykat, z uwagi na niemożność wykonania czynności z oskarżonym i świadkiem. W pracy zostały również omówione pozakodeksowe podstawy zawieszenia postępowania.