Upadek gospodarki PRL trzydzieści lat później. O wyobraźni ekonomistów

Rozdział stawia pytanie, na ile ekonomiści potrafili sformułować trafne i przydatne diagnozy stanu gospodarki polskiej w stanie jej krytycznej niesprawności w końcowej dekadzie PRL? Osobiste doświadczenie autora z wczesnych lat transformacji zdobyte na krytycznym odcinku reformy własnościowej (prywatyzacji) oraz stworzenia regulacji i instytucji rynku kapitałowego pozwala postawić tezę, że rozwiązania transformacji miały słabe wsparcie w diagnozach stanu wyjścia. Wytłumaczeniem może być, że ekonomiści, jak i inni naukowcy, z wielkim trudem i niechęcią dopuszczają zmianę paradygmatu – szeroko przyjętego sposobu widzenia rzeczywistości w danej dziedzinie.

In the article, a question is asked about how good economists were at formulating a true and useful diagnosis of the planned economy at its critical stage in the last decade of its existence in Poland. Personal experience of the author during the early transition years in the area of ownership reforms (privatization) and creation of institutions of capital markets from scratch allows for formulating the opinion that transition reforms had no support in a good diagnosis of the last decade of the planned economy. An explanation can be that economists, as other scientists, are deeply reluctant to accept a change of the paradigm – a broadly accepted way of seeing the reality in their field.