„Bądźcie płodni i rozmnażajcie się…” (Rdz 1:28) Z żydowskiej perspektywy Bożego błogosławieństwa

Pierwszym Bożym błogosławieństwem, postrzeganym już w starożytnych tekstach judaizmu jako przykazanie i obowiązek (micwa), są słowa Tory: pru urwu – dosł. ‘bądźcie płodni i rozmnażajcie się...’ (Rdz 1:28). Artykuł bazując na tekstach źródłowych judaizmu przedstawia najpierw wspomniane wyżej słowa w ich starożytnym kontekście Tory spisanej, a następnie Tory ustnej ze szczególnym uwzględnieniem Miszny, Tosefty i obu Talmudów. Teksty źródłowe wyraźnie wskazują, że obowiązek prokreacji spoczywa na mężczyźnie, a nie na kobiecie. Koniecznym minimum do wypełnienia tego obowiązku jest dwójka dzieci, według Szkoły Hillela syn i córka, a zgodnie z opinią Szkoły Szammaja dwóch synów. Wyjaśnia się również za Miszną problem hierarchii społecznej wynikającej z urodzenia i wskazuje, jaki wpływ miały i mają współcześnie starożytne opinie i postanowienia halachiczne w odniesieniu do zagadnień związanych z płodnością i prokreacją.