Historia fabrykowania asystentów głosowych. O technologizacji, obiektywizacji i antropocentryzacji głosu

Fenomen asystentów głosowych jest punktem wyjścia mojej intelektualnej podróży po krainie głosu, który stał się głównym bohaterem niniejszej rozprawy. Za jej cel przyjęłam eksplorację owego współczesnego fenomenu i dostarczenie odpowiedzi na pytanie: czym/kim są asystenci głosowi? Zależało mi, aby wyjść poza ramy marketingowej narracji, z którą można zetknąć się na co dzień i która przedstawia asystentów głosowych jako „technogadżet w magicznym świecie konsumpcji” (Stachowicz 2016), a zarazem aby skupić się na tym, co jest ich wyróżnikiem – na głosie. Dążę do zaoferowania perspektywy, która: – pozwoli spojrzeć na asystentów głosowych krytycznie; – opowie historię ich „stawania się”: nie ukaże ich jako gotowy produkt, lecz odsłoni kulisy ich tworzenia; – skonfrontuje ów fenomen z rozpoznaniami współczesnej humanistyki i go w nich osadzi, pokazując w ten sposób, że sfera nowych technologii, wbrew panującemu przekonaniu, nie jest domeną tylko „umysłów ścisłych” i powinna być „kolonizowana” także przez dyskurs humanistyczny.

In this dissertation, the phenomenon of voice assistants is the starting point of my intellectual journey through the land of voice, which became the book’s protagonist. The study aims to explore this contemporary phenomenon and address the question: What/who are voice assistants? I wanted to go beyond the framework of quotidian marketing narrative which presents voice assistants as “techno-gadgets in the magical world of consumption” (Stachowicz 2016) and at the same time to focus on what is their distinguishing feature – the voice. My goal is to offer a perspective that: – allows looking critically at voice assistants; – tells the story of their "becoming": does not show them as a finished product, but rather reveals the backstage of their creation; – confronts this phenomenon with the findings of contemporary humanities and embeds it in them, thus showing that the sphere of new technologies, contrary to the prevailing belief, is not only a domain of sciences and should also be “colonised” by the humanistic discourse.