Kształcenie nauczycieli szkół powszechnych w II RP na przykładzie Państwowego Seminarium Nauczycielskiego im. T. Kościuszki w Ostrowcu Świętokrzyskim i losów jego absolwentów

Jednym z najważniejszych zadań odrodzonej w 1918 roku Polski było zorganizowanie systemu oświaty. Spis powszechny z 1921 roku wykazał bowiem, że w tym czasie ponad 33% społeczeństwa było analfabetami. Była to spuścizna po zaborcach, którzy bardziej starali się wynaradawiać Polaków niż ich kształcić. Wprowadzenie obowiązku szkolnego i dynamiczny rozwój sieci szkół powszechnych wymagały zatrudnienia odpowiednich kadry nauczycielskiej. Instytucją szkolną, która miała zapewnić dopływ wykwalifikowanych nauczycieli, były seminaria nauczycielskie. Na przykładzie seminarium w Ostrowcu Świętokrzyski oraz losów czterech jego absolwentów pokazujemy sukcesy oraz problemy, z którymi zmagały się te placówki, stanowiące ważne ogniwo w systemie edukacji II Rzeczypospolitej.