Mocarstwa i ich rywalizacja w dyskursie publicznym w Kirgistanie (2001-2014)

Celem naukowym niniejszej pracy była weryfikacja hipotezy, wedle której elity polityczne i symboliczne Kirgistanu odbierają swoje państwo jako biernego uczestnika stosunków międzynarodowych, a rywalizacja geopolityczna w Azji Centralnej nie miała w ich odbiorze wpływu na efektywną realizację założeń wielowektorowości w polityce zagranicznej tego państwa. Na podstawie rekonstrukcji tworzonych w dyskursie obrazów mocarstw oraz ich interakcji należy stwierdzić, że pierwsza część hipotezy została zweryfikowana częściowo pozytywnie – elity symboliczne – czyli naukowcy i eksperci – faktycznie postrzegają swoją ojczyznę jako biernego uczestnika stosunków międzynarodowych, natomiast elity polityczne – osoby zajmujące najważniejsze z punktu widzenia polityki zagranicznej stanowiska w badanym okresie – przedstawiają Kirgistan jako równorzędnego partnera, który aktywnie uczestniczy w polityce międzynarodowej. Druga część hipotezy została pozytywnie zweryfikowana – rywalizacja geopolityczna między największymi mocarstwami nie miała w odbiorze elit wpływu na realizację wielowektorowej polityki zagranicznej

The scientific aim of this paper was to verify the hypothesis that the political and symbolic elites of Kyrgyzstan perceive their country as a passive participant in international relations, and that the geopolitical rivalry in Central Asia had no impact on the effective implementation of multi-vector foreign policy of this country. Based on the reconstruction of the images of superpowers created in the discourse and their interactions, it should be stated that the first part of the hypothesis has been partially verified positively – the symbolic elites – scientists and experts – actually perceive their homeland as a passive participant in international relations, while the political elites – people occupying the most important foreign policy positions in the analyzed period – they present Kyrgyzstan as an equal partner that actively participates in international politics. The second part of the hypothesis was positively verified – the geopolitical rivalry between the greatest powers had no impact on the implementation of the multi vector foreign policy in the perception of the elites.