Polityka krzywdy PiS

W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie dlaczego partia rządząca w Polsce (PiS) utrzymuje tak silne poparcie, uciekamy się do argumentów z pogranicza socjologii, analizy dyskursu, psychologii społecznej i filozofii kultury, utrzymując, że PiS konsekwentnie prowadzi populistyczną politykę, która opiera się na budowaniu silnych antagonizmów społecznych i podsycaniu krzywdy. Pojęcie krzywdy ma wyjątkową i niespotykaną moc, która działa na uczucia i wyobraźnię ludzi. To sprawia, że jej przywoływanie jest szczególnie poręcznym narzędziem zarządzania sumieniami i przekonaniami obywateli. W tym duchu rozważamy, w jaki sposób krzywda i związane z nią pojęcia (resentyment) zaprzęgnięte są w politykę populistyczną, jak dyskurs krzywdy uobecnia się w najnowszej polityce historycznej kraju, i jak może przysparzać niektórym grupom społecznym „perwersyjnej” satysfakcji. W tej połowicznie uświadomionej taktyce, którą określamy jako „politykę krzywdy”, upatrujemy jednak długofalowych destrukcyjnych konsekwencji.