Selected Issues on the Optimal Endogenous Growth Policies

Teorie endogenicznego wzrostu gospodarczego zgodnie postulują, że źródłem długookresowego wzrostu gospodarczego są świadomie ponoszone przez przedsiębiorstwa wydatki na badania i rozwój, które umożliwiają wynalezienie nowych produktów lub ulepszenie istniejących. Jednakże zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w innych krajach rozwiniętych, wydatki na badania i rozwój podlegają cyklicznym wahaniom, rosnąc w czasie dobrej koniunktury i malejąc w czasie złej. W konsekwencji wahania cykli koniunkturalnych mogą mieć przełożenie na długookresowe tempo wzrostu gospodarczego i w istotny sposób wpływać na dobrobyt gospodarstw domowych. Pomimo istotności zagadnienia, doczekało się ono jedynie szczątkowego traktowania w dotychczasowej literaturze ekonomicznej. Głównym celem tej rozprawy jest zbadanie, w jaki sposób polityka gospodarcza, prowadzona za pomocą statycznych lub kontrcyklicznych subsydiów, jest w stanie wpływać na skłonność przedsiębiorstw do inwestowania w badania i rozwój, a w konsekwencji na zachowanie się innych pozostałych zmiennych makroekonomicznych. Analizuję także skutki dobrobytowe tych polityk. W tym celu konstruuję stochastyczny model równowagi ogólnej, w którym heterogeniczne, monopolistycznie konkurujące ze sobą przedsiębiorstwa decydują o intensywności innowacji. Parametry modelu zostały skalibrowane i wyestymowane na podstawie danych dla Stanów Zjednoczonych w latach 1948-2017, a w szczególności danych o dynamice amerykańskich przedsiębiorstw w latach 1992-2017. Model generuje zgodne z danymi, procykliczne zachowanie się wydatków na badania i rozwój oraz stopy wejść nowych przedsiębiorstw. Te dwa mechanizmy powodują, że przejściowe szoki związane z cyklami koniunkturalnymi wpływają na tempo endogenicznego wzrostu gospodarczego, przemieszczając w następstwie trwale ścieżkę zrównoważonego wzrostu (ang. balanced growth path). W wyniku tego oszacowane skutki dobrobytowe cykli koniunkturalnych są o dwa rzędy wielkości wyższe niż w wersji modelu z egzogenicznym wzrostem gospodarczym. Wysokie koszty dobrobytowe cykli koniunkturalnych oraz możliwość wpływania na stopę wzrostu gospodarczego sprawiają, że polityka gospodarcza ma do odegrania istotną i potencjalnie pozytywną rolę. Dla przykładu, kontrcykliczne subsydia obniżające bieżące koszty operacyjne istniejących przedsiębiorstw są korzystne dobrobytowo, gdyż zmniejszają ryzyko wypchnięcia przedsiębiorstw z rynku i zachęcają ich do inwestowania w badania i rozwój także podczas recesji. Dodatkowo, po uwzględnieniu kosztów dobrobytowych związanych z wahaniami cyklicznymi na rynku pracy okazuje się, że korzystne dobrobytowo jest również stałe subsydiowanie istniejących przedsiębiorstw, gdyż zmniejsza to nieefektywne separacje i obniża średnią stopę bezrobocia. Rezultat ten jest w sprzeczności z dotychczasowymi wynikami uzyskiwanymi w literaturze wzrostu endogenicznego, która jednak nie uwzględnia wpływu wahań koniunkturalnych. Rozprawa składa się z pięciu rozdziałów. W pierwszym rozdziale dokonuję przeglądu literatury, a także na podstawie danych o gospodarce Stanów Zjednoczonych przedstawiam stylizowane fakty związane z wahaniami wydatków na badania i rozwój, dynamiką przesiębiorstw oraz rozkładem przedsiębiorstw według wielkości zatrudnienia. Drugi rozdział poświęcony jest wyprowadzeniu podstawowego modelu, który następnie jest skalibrowany i zastosowany do wstępnej analizy skutków wybranych subsydiów. W trzecim rozdziale model zostaje rozszerzony o akumulację kapitału fizycznego oraz niedoskonałości rynku pracy, uchwycone za pomocą wariantu modelu poszukiwań i połączeń. Następnie wyestymowany model jest użyty do pogłębionej analizy skutków polityki gospodarczej, w tym polityk rynku pracy. W czwartym rozdziale model zostaje rozszerzony o niedoskonałości rynków finansowych, co pozwala na uchwycenie części efektów kryzysu finansowego z lat 2008-2009. Piąty rozdział podsumowuje wyniki rozprawy i omawia ich znaczenie z punktu widzenia polityki gospodarczej.

According to endogenous growth theories, long-run economic growth results from firms’ deliberate expenditures on research and development that lead to inventions of new types of products, and improvements in existing ones. However, both in the United States and in other developed countries research and development expenditures exhibit cyclical pattern, increasing in booms and declining in busts. As a consequence, business cycle fluctuations may affect long-run economic growth rates and significantly change the welfare assessment of business cycles. Despite the high relevance of this issue, extant economic literature on the topic is scarce. The main objective of this dissertation is to examine how industrial policy, conducted via implementing static and countercyclical subsidy schemes, affects incentives of the establishments (plants) to invest in research and development, and what is their influence on other macroeconomic variables and on welfare. In order to do so I build a dynamic stochastic general equilibrium model in which heterogeneous, monopolistically competitive establishments choose the intensity of their R&D. The parameters of the model were calibrated and estimated using the US data for years 1948-2017, and in particular the Business Employment Dynamics data for years 1992-2017, which provide quarterly information on establishment dynamics. In line with the data, the model generates procyclical behavior of R&D expenditures and new establishment entry rates. Due to these two mechanisms transitory business cycle shocks affect the endogenous growth rates and result in permanent shifts in the economy’s balanced growth path. As a consequence, the estimated welfare effects of business cycles are of two orders of magnitude higher than in the models with exogenous economic growth. The presence of nontrivial welfare costs of business and the potential for economic policy to influence the endogenous growth rate creates ample space for policy intervention. For instance, countercyclical subsidies to incumbents’ operating costs are welfare improving, as they lower the establishments’ exit probability and incentivize to invest in R&D also during downturns. Additionally, after welfare effects of labor market churning over business cycle are accounted for, static subsidies to incumbents prove to be also welfare improving, as they decrease inefficient labor market separations and the average rate of unemployment. This novel result stands at odds with the traditional endogenous growth literature which abstracts from the influence of business cycles. The dissertation is comprised of five Chapters. In the first Chapter I review the relevant literature and present stylized facts on the cyclical behavior of R&D expenditures and establishment dynamics in the United States. The second Chapter is devoted to the development of a calibrated baseline model, which is then applied to analyze the effects of several subsidy schemes. In the third Chapter the model is extended by including physical capital accumulation and labor market frictions, modeled as in the search-and-matching framework. Subsequently, the estimated model is used to analyze a number of subsidy schemes and labor market policies. In the fourth Chapter the model is further extended by including financial frictions which enables to capture several salient features of the 2008-2009 financial crisis. Lastly, the fifth Chapter summarizes the results of the dissertation and discusses their relevance for economic policy.