Życie w lokacji polskich migrantów zatrudnionych przez agencję pracy – doświadczenie czasoprzestrzeni (Holandia)

W pracy tej skupiam się na sytuacji polskich migrantów zatrudnionych przez Agencję Pracy w Holandii i ich relacji z miejscem tymczasowego zamieszkania – doświadczaniem czasoprzestrzeni. W pierwszym rozdziale opisuję przestrzeń, w której żyją, jako nie-miejsce, ich brak zadomowienia i przywiązania do niej, jak i próby jej oswojenia. W drugim rozdziale skupiam się na mieszkańcach w kontekście ich relacji z innymi ludźmi i nie-ludźmi, zwracając uwagę na niechęć do asymilacji i życie w pewnym czasowym zawieszeniu. W trzecim rozdziale opowiadam o czasie spędzonym na lokacji od przyjazdu do Holandii do powrotu do Polski, o pewnej niemożności jego organizacji, oraz o częstym poczuciu zawodu pobytem na lokacji lub ponownym jego planowaniu. Spróbuję odpowiedzieć na pytanie, czy pracownicy są w lokacji w jakikolwiek sposób sprawczy i jak kształtuje ona ich tożsamość.

In this work I focus on the situation of Polish migrants employed by the Agency Work in the Netherlands and their relationship with the place of temporary residence – experience space-time. In the first chapter I describe the space they live in as a non-place, their lack of settling and attachment to it, as well as their attempts to tame it. In the second chapter I focus on residents in the context of their relationships with other people and non-humans, paying attention to the reluctance to assimilate and living in a certain temporary suspension. IN In the third chapter I talk about the time spent in the location from arrival to the Netherlands return to Poland, about the certain impossibility of organizing it, and about the frequent feeling of disappointment staying at the location or re-planning it. I will try to answer the question whether employees have any agency in the location and how it shapes their identity.