Wybrane problemy dydaktyki historii w szkole średniej 1918-1939.

Praca dotyczy wybranych problemów dydaktyki historii w szkole średniej w latach 1918-1939. Przedmiotem analizy był jej teoretyczny i metodyczny aspekt, ponadto scharakteryzowanie stosowanych wówczas metod nauczania oraz zajęcie się pomocami szkolnymi używanymi na lekcjach historii, zasadą poglądowości w nauczaniu, źródłami historycznymi, lekturą historyczną, wycieczkami historycznymi i wypracowaniami, także celami nauczania historii, rolą nauczyciela i nowatorską myślą pedagogiczną w Drugiej Rzeczypospolitej. Celem była rozbudowa refleksji dotyczących ewolucji w dziedzinie teorii i metod dydaktyki historii. Stwierdzono, że metody nauczania częściowo uległy zmianie. Niektóre z nich są nadal używane, ale większość opiera się na aktywizacji i angażowaniu uczniów w samodzielne rozwiązywanie zagadnień pojawiających się w edukacji historycznej. Pomoce naukowe używane na lekcjach nie zmieniły celu swojego zastosowania. Modernizacji uległa ich forma i sposób prezentacji. Praca ze źródłami, lekturą, wypracowaniami i zasada poglądowości nie różnią się dużo, od współczesnego ich wykorzystywania. Zmieniła się popularność wycieczek historycznych, lecz ich rola pozostała taka sama. Cele nauczania historii wciąż są aktualne, a misja, wiedza, wykształcenie i cechy osobowości nauczyciela pozostają podobne. Wypracowane rozwiązania w latach 1918-1939 stanowią fundament dzisiejszej edukacji. Przeprowadzono i unowocześniono wówczas cały system wychowania i podniesiono poziom kwalifikacji nauczycieli. Spuścizna Drugiej Rzeczypospolitej jest niezwykle bogata i wywarła istotny wpływ na rozwój dzisiejszego systemu szkolnego.

This thesis applies to selected problems of didactics of history in secondary schools in the years 1918-1939. The subject of the analysis was its theoretical and methodological aspect, moreover the characterization of the teaching methods used at the time and the study of school supplies used during history lessons, also the principle of opinion in teaching, historical sources, historical books, historical excursions and essays, as well as the aims of teaching history, the role of the teacher and innovative pedagogical thinking in the Second Republic of Poland. The purpose of the educational means was to expand reflections about evolution of theory and methods of didactics of history. It was claimed that methods of teaching had partially been changed. Some of them are still in use, but most are based on activating and engaging students in independent solving of issues arising in historical education. The teaching aids used during the lessons have not changed the purpose of their application. However, their form and the way of presentation have been modernized. Working with historical sources, books, essays and the principle of opinion do not differ much from their contemporary use. What has been changed is the popularity of the historical excursions but their role has remained the same. The goals of history teaching are still relevant, and the teacher’s mission, knowledge, qualifications and personality traits stay similar. The solutions developed in the years 1918-1939 are the foundation of today's education. The whole education system was carried out and modernised and the level of qualification of teachers was raised. The legacy of the Second Republic of Poland is extremely rich and has had a significant impact on the development of today’s school system.