Organising for Smart Specialisation: hype or institutional change in innovation policy in Lithuania and Poland?

Rozprawa dotyczy procesów tworzenia i wdrażania Strategii Inteligentnej Specjalizacji w obszarze Badań i Rozwoju (S3), kluczowych dokumentów politycznych przygotowywanych przez kraje członkowskie UE w latach 2014-2020. Praca rzyjmuje perspektywę teorii neoinstytucjonalnej. Badanie jakościowe, oparte na 38 wywiadach ze zróżnicowanymi interesariuszami z Litwy i Polski oraz analizie dokumentów, wskazuje, że oficjalne dokumenty S3 nie rekompensują deficytów w strukturach zarządzania pola organizacyjnego. Skutkują nieznaczną konsolidacją funduszy. Przywództwo w ramach specjalizacji, zdolności absorbcyjne regionu, bliskość instytucjonalna względem innych regionów oraz obecność osób lub organizacji, przekraczających tradycyjne granice pomiędzy interesariuszami, determinują zbieżność polityki z początkowymi założeniami S3.

The dissertation concerns the processes of defining and implementing Research & Innovation Smart Specialisation Strategies (S3), key policy documents prepared by EU member states in 2014-2020. It adopts the neo-institutional theory perspective. The qualitative study, based upon 38 interviews with diverse stakeholders from Lithuania and Poland and document analysis, shows that the official S3 documents do not compensate for the deficits in the governance structures of an organisational field. They result in minor consolidation of funds. The leadership within a specialisation, the region’s absorptive capacity, the institutional proximity to other regions and the activities of “boundary spanners” linking various stakeholders determine the policy convergence with the initial assumptions of S3.