„Bez dogmatu” Henryka Sienkiewicza – konteksty powieści

W przygotowaniu tomu wzięli udział mistrzowie i wybitni znawcy w sienkiewiczologii, wielokrotnie pochylający się wcześniej nad dorobkiem pisarskim i biografią pierwszego z polskich noblistów w dziedzinie literatury. Oczekiwania odbiorcy, w tym recenzenckie, mogą być zatem duże i – powiedzmy uprzedzająco – nie zawodzą, zostały bowiem spełnione z nawiązką. Ranga przedsięwzięcia badawczego i charakter prac: analitycznych, reinterpretacyjnych, bardzo dociekliwych, nieraz innowacyjnych metodologicznie i trafnych w takich wdrożeniach, skierowanych przez pryzmat kontekstów na jeden utwór – jego tworzenie, fakturę, recepcyjne trwanie, semantykę i mikroelementy – dają nie tylko dużą satysfakcję naukową i czytelniczą, lecz także asumpt do wytężonej lektury, niewyłącznie recenzenckiej. Tak, a nawet bardziej wnikliwie, Autorzy prac czytali „Bez dogmatu” (niektórzy nawet zaznaczyli fakt uważnej lektury), bo są to utajone gwarancje udanego odbioru: sukcesu, przesłanki precyzji, dowody skuteczności.