Przyczynek do antroponimii karaimskiej: nieodnotowane gdzie indziej nazwiska i przydomki w trzech XVIII-wiecznych dokumentach z Krymu

Nazwiska Karaimów z Krymu budziły i nadal budzą zainteresowanie tak badaczy, jak i samych Karaimów. Powstało kilka ich zbiorów, m.in. spis zamieszczony słowniku karaimsko-rosyjsko-polskim (Karaimsko-russko-pol’skij slovar’, Moskwa 1974) oraz niedawno udostępniony elektroniczny spis liczący ponad 1600 pozycji. Trzy rękopisy przechowywane w Bibliotece Narodowej Rosji w Petersburgu – dwa protokoły wyborów gabbajów z lat 1788 i 1794, zawierające listy uprawnionych do głosowania oraz spis upominków ślubnych z 1786 r. z wyszczególnieniem ofiarodawców – stanowią cenny zapis karaimskiej antroponimii w okresie przejściowym, w którym antroponimy nieoficjalne stawały się protonazwiskami, by w początkach XIX w. zacząć przyjmować ustabilizowaną postać jako urzędowo wymagane nazwiska. W artykule przedstawiono analizę pod względem pochodzenia i znaczenia 34 antroponimów występujących we wspomnianych rękopisach, a nieodnotowanych dotychczas w innych źródłach.