Hostile cyber operations and international law

Rozprawa doktorska koncentruje się na rozwoju prawa międzynarodowego publicznego w zakresie regulacji nieprzyjaznych cyber-operacji pomiędzy państwami (oraz innymi podmiotami prawa międzynarodowego publicznego). Dynamiczny postęp technologiczny w ciągu ostatnich dekad doprowadził do powstania cyberprzestrzeni, w której państwa mogę wchodzi w interakcje, współpracować oraz rywalizować. Ten nowy stan rzeczy stwarza szereg pytań na temat sposobu zastosowania w cyberprzestrzeni istniejących reguł prawnych oraz potrzeby rozwoju dodatkowych norm. Rozprawa doktorska przedstawia historyczno prawny kontekst tego procesu, jego rezultaty, oraz prawdopodobny dalszy kierunek rozwoju. Głównym problemem badawczym rozprawy jest pytanie czy obecny stan rozwoju norm oraz praktyki w odniesieniu nieprzyjaznych cyber-operacji pomiędzy państwami spełnia warunki definicyjne Wyspecjalizowanego Reżimu Prawno-międzynarodowego. Powstanie nowego Wyspecjalizowanego Reżimu Prawno-międzynarodowego (kategoria sformułowana przez Komisję Prawa Międzynarodowego ONZ na bazie istniejących reguł oraz precedensów w prawie międzynarodowym)wodniesieniudocyber-przestrzenistanowiłobypodstawędlaprzyspieszonegorozwojuprawa międzynarodowego publicznego w tym obszarze, w tym uznanie wyspecjalizowanych norm interpretacyjnych oraz reguł prawnych. Normy i reguły te odnosiłyby się wyłącznie do interakcji pomiędzy państwami w cyber przestrzeni (analogicznie jak ma to np. miejsce w przypadku norm międzynarodowego prawa morza). Dogłębna analiza obecnego stanu prawa oraz praktyki państw przedstawiona w rozprawie prowadzi do wniosku, że status ten nie został jeszcze osiągnięty. Niemniej jednak, praktyka państw zmierza w tym kierunku, tworząc warunki dla wyłonienia się nowego Wyspecjalizowanego Reżimu Prawno-międzynarodowego w przyszłości. Praca doktorska przedstawia analizę kryteriów prawnych do spełnieniaw tym procesie oraz szeroki przegląd praktyki państw oraz organizacji międzynarodowych a także relewantnej literatury naukowej. Metodologia badawcza zastosowana w rozprawia opiera się o cztery główne narzędzia: ▪ Komparatystyka prawnicza, ▪ Analiza językowa i systemowa tekstów prawnych, ▪ Analiza historyczno-prawna, oraz ▪ Analiza statystyczna. Rozprawa podzielona jest na sześć rozdziałów oraz 160 podrozdziałów i sekcji, które w logiczny i szczegółowy sposób przedstawiają aspekty badanego zagadnienia. Tytuły rozdziałów są następujące: ▪ Rozdział I. Cyberspace and cyber operations - definitional scope of the concepts and their contextualization in Public International Law ▪ Rozdział II. History of the international legal framework regulating cyberspace ▪ Rozdział III. Typology of hostile cyber operations between States which are Internationally Wrongful Acts ▪ Rozdział IV. Typology of hostile cyber operations between States which are not Internationally Wrongful Acts ▪ Rozdział V. Jurisdiction and attribution of hostile cyber operations in Public International Law ▪ Rozdział VI. Cyberspace norms as a Special Regime of Public International Law Rozdział I przedstawia główne definicje w badanym obszarze, w tym definicję cyberprzestrzeni oraz nieprzyjaznych cyber-operacji pomiędzy podmiotami prawa międzynarodowego publicznego, budując ramy analityczne dla całej dysertacji. Rozdział ten przedstawia również istniejące alternatywne modele definicyjne i ich konsekwencje prawno-międzynarodowe. Rozdział II przedstawia kontekst historyczno prawny, analizując główne osie sporu na polu międzynarodowo-prawnym, które do dziś determinują rozwój wypadków. Przedstawia on również główne modele regulacji, które mogłyby zastąpić obecny system nadzoru cyberprzestrzeni w prawie międzynarodowym publicznym. Rozdział III opisuje ramy zastosowania w cyberprzestrzeni istniejących kategorii prawnych określających niedozwolone nieprzyjazne akty pomiędzy podmiotami prawa międzynarodowego publicznego takie jak naruszenie suwerenności, niedozwolona interwencja, akt agresji, oraz atak zbrojny. Rozdział porządkuje wskazane kategorie i tłumaczy ich relewantność w kontekście rozwoju Wyspecjalizowanego Reżimu Prawno międzynarodowego, uwzględniając wyłaniającą się praktykę państw w kontekście cyberprzestrzeni oraz literaturę naukową na ten temat. Rozdział IV analizuje nieprzyjazne cyber-akty pomiędzy podmiotami prawa międzynarodowego publicznego, które nie stanowią deliktu prawa międzynarodowego. Rozdział ten analizuje relatywnie niezbadany aspekt badanej tematyki, zakreślając kryteria przy spełnieniu których państwa (i inne podmioty) mogłyby zaangażować się we wrogą cyber-działalność w zgodzie z systemem prawa międzynarodowego publicznego, bazując na analogii do istniejących reguł regulujących akty konwencjonalnych oraz na interpretacji systemowej. Rozdział V analizuje jeden z najbardziej problematycznych aspektów zastosowania istniejących norm prawno-międzynarodowych w cyberprzestrzeni – kwestię jurysdykcji oraz przypisania aktów nieprzyjaznych do odpowiedzialnych podmiotów prawa międzynarodowego publicznego. W dużej mierze zdeterytorializowany charakter cyber interakcji sprawia, że konwencjonalne normy prawa międzynarodowego regulujące atrybucję nie są efektywne. Rozdział ten przedstawia wyłaniającą się praktykę państw i możliwe rozwiązania w odniesieniu do cyberprzestrzeni. Rozdział VI koncentruje się na ostatecznej weryfikacji głównego pytania badawczego, dokonując syntezy wniosków przedstawionych w rozprawie oraz zakreślając warunki które musiałby by być spełnione by badany obszar osiągnął status Wyspecjalizowanego Reżimu Prawno-międzynarodowego w przyszłości.

The doctoral dissertation focuses on an emergent new branch of Public International Law that deals with the subject of hostile cyber operations between States (and other subjects of Public International Law). Dynamic technological development over the past decades led to the creation of cyberspace, a brand-new dimension in which States can interact, collaborate, and compete. This has given rise to an array of legal questions regarding the application of existing international rules and the need to create new ones. The dissertation lays out the full context of that process, highlights its outcomes, and anticipates its future direction. The analysis is structured around the core question: Has this new area of Public International Law developed sufficiently to qualify as a Special Regime of Public International Law? Recognition of the emerging practices on hostile cyber operations between States as a Special Regime of Public International Law would create a robust framework for establishment of specialized interpretative rules and unique legal norms that apply exclusively in international cyberspace, thus accelerating development of the field. The thorough analysis of the current state of the field supports the hypothesis that the set of existing practices has not yet reached the necessary threshold for such recognition. However, the evolution of relevant State practice is moving in that direction, setting ground for achievement of the status of a Special Regime in foreseeable future. The doctoral dissertation structures the necessary legal criteria and provides a comprehensive summary of relevant practice and position statements by States, as well as a deep review existing scientific literature, that contribute to the final assessment. The methodological apparatus utilized in the dissertation is comprised of four main tools: ▪ Comparative Legal Analysis; ▪ Methods of legal text interpretation (with special focus on systemic and linguistic interpretation); ▪ Historical Analysis (with special focus on international political and legal dynamics); ▪ Statistical Analysis. The dissertation is organized into six chapters and a hundred and sixty sections and subsections that present the analysis in a detailed and logical manner. The chapters’ titles are the following: ▪ Chapter I. Cyberspace and cyber operations - definitional scope of the concepts and their contextualization in Public International Law ▪ Chapter II. History of the international legal framework regulating cyberspace ▪ Chapter III. Typology of hostile cyber operations between States which are Internationally Wrongful Acts ▪ Chapter IV. Typology of hostile cyber operations between States which are not Internationally Wrongful Acts ▪ Chapter V. Jurisdiction and attribution of hostile cyber operations in Public International Law ▪ Chapter VI. Cyberspace norms as a Special Regime of Public International Law Chapter I explores the key legal definitions relevant for the analysis, including those of cyberspace and hostile cyber operations between States. This analysis sets the ground for the rest of the dissertation, providing alternative definitional models and explaining their international legal consequences. Chapter II offers a structured insight into the historical legal and international political developments that shaped the current state of the field, delineating the main factors impacting the state of regulation of cyberspace in Public International Law. The chapter concludes with a review of potential future models of regulating cyberspace that might replace the existing one. Chapter III engages with the question of application of the existing framework of hostile acts between States in the cyber context, analyzing cyber equivalents of categories developed in the conventional context such as: Violation of Sovereignty, Prohibited Intervention, Act of Aggression, or Armed Attack. The chapter puts emphasis on points of divergence of the application of the existing norms in cyberspace as a potential early precursor for development of a Special Regime. Chapter IV explores the notion of lawful cyber hostilities between States, akin to lawful Countermeasures or UN Security Council-approved interventions as it is the case in the conventional realm. This aspect of the analyzed subject is currently mostly hypothetical but could become highly relevant in the future as ever more State functions and interactions take place in the cyber realm. Chapter V deals with one of the most challenging aspects of the field which is attribution of cyber hostilities to a responsible State. Tools developed in the conventional realm appear insufficient in the cyber context, leading to various adaptations and practices on the part of States that are the focus of this chapter. Chapter VI synthesizes the findings from the previous chapters and provides the final verification of the hypothesis. It also offers insight into the future development of the field and what it would take for it to achieve the status of a Special Regime of Public International Law.