Artykuł w czasopiśmie
Brak miniatury
Licencja
CC-BY-NC-NDCC-BY-NC-ND - Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych
 

Niezdaniowe akty mowy: między elipsą a niewzbogaconą usytuowaną illokucją

Uproszczony widok
dc.abstract.enIn this paper, I analyse the standpoint according to which alleged subsentential speech acts are in fact ellipses. I argue that extralinguistic context usually does not determine unique linguistic expression which could be regarded as the elided fragment. Next, I critically examine the view which regards subsentential utterances as unenriched situated illocutions and claim that it is not adequate, since it does not satisfactorily explain why such acts are successful. Finally, I propose a pragmatics-oriented view based on Recanati’s moderate relativism. Contrary to Recanati, I postulate unarticulated constituents in the content of subsentential utterances. I argue that this view can disarm the objection from case-matching which is one of the most powerful objections against all pragmatics-oriented views.
dc.abstract.plNiezdaniowe akty mowy to przynajmniej pozornie niezdaniowe wypowiedzi, za których po-mocą mówiący dokonują pewnych aktów illokucyjnych: stwierdzają, pytają, proszą itp. Wśród teoretyków zajmujących się takimi wypowiedziami można wskazać zwolenników podejścia, które głosi, że większość takich wypowiedzi to jednak — wbrew pozorom — wypowiedzi zdaniowe (elipsy), oraz zwolenników stanowiska, zgodnie z którym treść takich wypowiedzi musi być bez-pośrednio wzbogacona z kontekstu za pomocą procesów pragmatycznych niekontrolowanych semantycznie. W pierwszej części tej pracy przyglądam się bliżej stanowisku traktującemu wypowiedzi niezdaniowe jako elipsy i zastanowiam się, czy można uznać, że kontekst pozajęzykowy może wyznaczać sposób uzupełnienia wyrażenia do pełnego zdania w taki sposób, że pier-wotna wypowiedź niezdaniowa może być uznana za elipsę. Następnie przedstawiam stanowisko, zgodnie z którym wypowiedzi niezdaniowe to udane akty illokucyjne niewymagające wzbogacenia pragmatycznego. Argumentuję, że taki pogląd nie jest adekwatny, ponieważ na jego gruncie wypowiedzi niezdaniowych nie można uznać za pełnoprawne akty mowy. W dalszej części pracy proponuję wersję stanowiska pragmatycznego, opartą na relatywizmie umiarkowanym François Recanatiego. Proponowana przeze mnie koncepcja pozwala uznać, że mimo iż wypowiedzi niezdaniowe semantycznie nie wyrażają sądów i nie mają wartości logicznej, to po odpowiednim wzbogaceniu z kontekstu pozajęzykowego mają na tyle określoną treść (i moc), że mogą być uznane za udane akty illokucyjne. Koncepcja ta pozwala również odpowiedzieć na zarzut ze zgodności gramatycznej, który jest jednym z najpoważniejszych zarzutów, z jakimi muszą się zmierzyć wszystkie koncepcje pragmatyczne.
dc.affiliationUniwersytet Warszawski
dc.contributor.authorOdrowąż-Sypniewska, Joanna
dc.date.accessioned2024-01-25T13:49:55Z
dc.date.available2024-01-25T13:49:55Z
dc.date.copyright2019-07-19
dc.date.issued2018
dc.description.accesstimeAT_PUBLICATION
dc.description.financeNie dotyczy
dc.description.number2
dc.description.versionFINAL_PUBLISHED
dc.description.volume66
dc.identifier.issn0035-7685
dc.identifier.urihttps://repozytorium.uw.edu.pl//handle/item/113740
dc.identifier.weblinkhttp://ojs.tnkul.pl/index.php/rf/article/view/31/29
dc.languagepol
dc.pbn.affiliationphilosophy
dc.relation.ispartofRoczniki Filozoficzne
dc.relation.pages107-127
dc.rightsCC-BY-NC-ND
dc.sciencecloudnosend
dc.subject.encase-matching
dc.subject.enellipsis
dc.subject.enmoderate relativism
dc.subject.ensubsentential speech acts
dc.subject.enunenriched subsentential illocutions
dc.subject.plargument z przypadków
dc.subject.plelipsa
dc.subject.plniezdaniowe akty mowy
dc.subject.plniezdaniowe niewzbogacone illokucje
dc.subject.plrelatywizm umiarkowany
dc.titleNiezdaniowe akty mowy: między elipsą a niewzbogaconą usytuowaną illokucją
dc.typeJournalArticle
dspace.entity.typePublication