Praca doktorska
Licencja
Dostęp zamkniętyLa palabra en la obra de Antoni Gaudi
| dc.abstract.pl | El carácter multifacético de la obra de Antoni Gaudí atrae la atención de representantes de diferentes disciplinas científicas. El texto, de acuerdo con la idea de la síntesis de las artes, uno de los fundamentos del modernismo, se hizo presente en diversas manifestaciones de la creación artística, incluida la arquitectura. La realidad catalana del siglo XIX marcó la actitud de los artistas cuyas obras reflejan las ideas del renacimiento de la lengua, cultura, identidad nacional y entidad política. Los textos que preservaron las opiniones y observaciones de Gaudí, así como sus definiciones de determinados términos y cuestiones, muestran cómo entendía el lugar de la palabra en la arquitectura. Palabra, entendida como sonido, símbolo, inscripciones, pero también como mensaje y, sobre todo, como una idea que debe guiar la ejecución de cada proyecto. Partiendo de este hecho, el término “palabra” lo aplicamos al signo, texto, lengua, significado, mensaje, narración, representación gráfica, refiriéndose también a la noción de logos, al concepto de la palabra viva de Joan Maragall y al análisis estético de Mijaíl Bajtín. La historia de Cataluña y una biografía corta del arquitecto constituyen el fondo para una reflexión sobre la palabra en su obra. Destacamos la importancia de los vínculos entre la industria, la burguesía y el movimiento de la Renaixença en relación con la arquitectura. Su estilo iba a ser el lenguaje de la nación renaciente que creaba una nueva imagen de la ciudad. Analizamos los escritos del arquitecto, su testimonio oral y el de sus colaboradores para conocer su forma de hablar y de expresar ideas, su conocimiento de idiomas, la importancia de la lectura a la hora de diseñar, y las aptitudes de la escritura que desarrolladas podrían dar como fruto composiciones literarias breves. Intentamos esbozar sus puntos de vista sobre los términos de “idea” y “carácter” que forman parte del mensaje arquitectónico. Mostramos la conexión entre lo que dice y escribe, y lo que realiza en sus obras. Utilizando el método sintético-comparativo analizamos los proyectos disponibles para la investigación como un conjunto que incluye planos, documentos, edificios, muebles y objetos litúrgicos. Caracterizamos las inscripciones, su forma material y visual, su contenido, significado y función, señalando su arraigo en la realidad histórica y social de Cataluña, lo mismo que ocurre en el caso de otros elementos decorativos de la arquitectura. Describimos la relación entre palabra e imagen, aludiendo, entre otros, a la poesía visual y a la “liberatura” (término propuesto por Zenon Fajfer). Damos ejemplos de elementos en base de los cuales se puede crear una narración, así como de vocablos nuevos y composiciones literarias inspirados en la arquitectura de Gaudí. |
| dc.abstract.pl | Wieloaspektowość twórczości Antoniego Gaudiego sprawia, że przedstawiciele różnorodnych dyscyplin naukowych poświęcają jej uwagę. Tekst, zgodnie z ideą jedności sztuk głoszoną przez propagatorów secesji, stał się obecny w wielorakich przejawach twórczości artystycznej, nie pomijając architektury. Katalońska rzeczywistość XIX wieku ukształtowała postawę twórców, których dzieła odzwierciedlają idee ruchu odnowy języka, kultury, tożsamości narodowej i podmiotowości politycznej. Teksty, które zawierają przekaz dotyczący poglądów i spostrzeżeń Gaudiego, oraz definicji pewnych terminów i zagadnień, uwidaczniają, w jaki sposób postrzegał miejsce słowa w architekturze. Słowa rozumianego jako dźwięk, symbol, inskrypcje, ale też przekaz informacji i, przede wszystkim, jako idea, która powinna przyświecać realizacji każdego projektu. Uwzględniając ten fakt, termin „słowo” odnosimy do znaku, tekstu, języka, znaczenia, przekazu, narracji, przedstawienia graficznego, nawiązując również do pojęcia logos, koncepcji słowa żywego według Joana Maragalla i analizy estetycznej Michaiła Bachtina. Historia Katalonii oraz zarys życia architekta są tłem dla refleksji nad słowem w jego twórczości. Podkreślamy znaczenie powiązań przemysłu, burżuazji i ruchu Renaixença w odniesieniu do architektury, której styl miał być językiem odradzającego się narodu tworzącego nowy wizerunek miasta. Analizujemy pisma, przekaz ustny architekta i relacje jego współpracowników, aby poznać jego sposób mówienia, wyrażania myśli, znajomość języków, znaczenie lektury w projektowaniu i umiejętności pisarskie, które rozwijane mogłyby zaowocować tworzeniem krótkich form literackich. Podejmujemy próbę zarysowania jego poglądów odnośnie terminów „idea” i „charakter”, które składają się na przekaz architektoniczny. Ukazujemy związek tego, co mówi i pisze, z tym, co realizuje w swoich dziełach. Metodą syntetyczno-porównawczą analizujemy dostępne dla badań projekty jako zbiór całościowy, który obejmuje, plany, dokumenty, budowle, meble, przedmioty liturgiczne. Charakteryzujemy inskrypcje, ich formę materialną i wizualną, treść, znaczenie oraz funkcję, obrazując ich zakorzenienie w rzeczywistości historycznej i społecznej Katalonii, co współgra z innymi elementami dekoracyjnymi architektury. Opisujemy relacje między słowem a obrazem, nawiązując, między innymi, do poezji wizualnej i „liberatury” (terminu zaproponowanego przez Zenona Fajfera). Podajemy przykłady elementów, na których można zbudować narrację oraz wytworów języka i literatury zainspirowanych architekturą Gaudiego. |
| dc.abstract.pl | The multifaceted nature of Antoni Gaudí’s work attracts the attention of representatives of several scientific disciplines. The text, in accordance with the idea of the unity of the arts, one of the main features of the Secession movement, became ubiquitous in various manifestations of artistic creation, including architecture. The Catalan reality of the 19th century shaped the attitude of artists whose works reflect the ideas of the revival of language, culture, national identity and political entity. The texts that preserved Gaudí’s opinions and observations, as well as his definitions of certain terms and issues, show how he explained the place of the word in architecture. Word, understood as sound, symbol, inscriptions, but also as a message and, above all, as an idea that should guide the completion of each project. Starting from this fact, we apply the term “word” to the sign, text, language, meaning, message, narration and graphic representation. We also refer to the notion of logos, the concept of the living word of Joan Maragall and the aesthetic analysis of Mikhail Bakhtin. The history of Catalonia and the short biography of the architect give context for a reflection on the word in his work. We highlight the importance of the connections between industry, the bourgeoisie and the Renaixença movement in relation to architecture. His style was to be the language of the resurgent nation creating a new image for the city. We analyze the architect’s writings, the oral testimony of him and his collaborators to find out his way of speaking and expressing ideas, his knowledge of languages, the importance of reading when designing, and the writing skills that could develop into short literary compositions. We attempt to outline his points of view on the terms of “idea” and “character” that are part of the architectural message. We show the connection between what he says and writes, and what he realizes in his work. Using the synthetic-comparative method, we analyze the projects available for research as a set that includes plans, documents, buildings, furniture, and liturgical objects. We characterize the inscriptions, their material and visual form, their content, meaning and function, pointing out their rooting in the historical and social reality of Catalonia, the same as in the case of other decorative elements of architecture. We describe the relationship between word and image, alluding, among other things, to visual poetry and “liberature” (term proposed by Zenon Fajfer). We give examples of elements on the basis of which a narrative can be created, as well as new words and literary compositions inspired by Gaudí’s architecture. |
| dc.affiliation.department | Wydział Neofilologii |
| dc.contributor.author | Grajber, Ewa |
| dc.date.accessioned | 2023-12-20T12:41:08Z |
| dc.date.available | 2023-12-20T12:41:08Z |
| dc.date.defence | 2023-12-18 |
| dc.date.issued | 2023-12-20 |
| dc.description.additional | Link archiwalny https://depotuw.ceon.pl/handle/item/4833 |
| dc.description.promoter | Miłkowski, Tadeusz |
| dc.identifier.uri | https://repozytorium.uw.edu.pl//handle/item/4833 |
| dc.language.iso | es |
| dc.rights | ClosedAccess |
| dc.subject.pl | inscripciones |
| dc.subject.pl | palabra |
| dc.subject.pl | literatura |
| dc.subject.pl | arquitectura |
| dc.subject.pl | Antoni Gaudí |
| dc.subject.pl | inskrypcje |
| dc.subject.pl | słowo |
| dc.subject.pl | literatura |
| dc.subject.pl | architektura |
| dc.subject.pl | Antoni Gaudí |
| dc.subject.pl | Inscriptions |
| dc.subject.pl | Word |
| dc.subject.pl | Literature |
| dc.subject.pl | Architecture |
| dc.subject.pl | Gaudí |
| dc.title | La palabra en la obra de Antoni Gaudi |
| dc.title.alternative | Słowo w twórczości Antoniego Gaudiego |
| dc.title.alternative | Word in the work of Antoni Gaudi |
| dc.type | DoctoralThesis |
| dspace.entity.type | Publication |