The role of personal beliefs in foreign policy process: Case study of Turkish President Recep Tayyip Erdoğan

Problem badawczy w pracy własnej dotyczy roli osobistych przekonań Prezydenta Turcji, Recepa Tayyipa Erdoğana, w procesie polityki zagranicznej kraju. Reformy konstytucyjne, takie jak wprowadzenie systemu prezydenckiego, założenie Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP), zmiany relacji między władzami cywilnymi a wojskowymi oraz inspiracje nacjonalistyczne, wykorzystywanie religii dla celów politycznych, itp. w szczególności po referendum z 2010 roku oraz nieudanym przewrocie wojskowym w Turcji, mają istotny wpływ na politykę zagraniczną państwa. Pozycja geopolityczna Turcji, która znajduje się między zachodnią Azją a światem Zachodu, oraz dziedzictwo imperium otomańskiego panującego niegdyś między Bliskim Wschodem a Europą, zostały wyraźnie wykorzystane przez reżim Erdoğana jako ważne czynniki kształtujące politykę kraju. Chociaż w ramach swojej niezależności Turcja pozornie wspierała Zachód, to polityka realizowana przez reżim Erdoğana wyznaczała Turcji miejsce lidera świata islamu. Wszystkie kluczowe czynniki, w szczególności przekonania osobiste Erdoğana, wyznaczające nowe kierunki w polityce zagranicznej kraju, zostały szczegółowo zbadane w ramach niniejszej pracy doktorskiej. Istnieje obecnie tylko kilka opracowań odnoszących się do polityki tureckiego prezydenta, jednak żadne z nich nie analizuje w sposób dogłębny tego zagadnienia. Dodatkowo ich autorzy z reguły zwracali mniejszą uwagę na wybory osobiste Erdoğana w strategii zagranicznej Turcji. Badanie roli osobistych przekonań tureckiego Prezydenta na politykę zagraniczną państwa, na które oddziałują zarówno czynniki wewnętrzne jak i zewnętrzne, jest związane z nauką o polityce, administracji i bezpieczeństwie, które obejmują funkcje państwa, jego instytucji i innych graczy uczestniczących w polityce krajowej, regionalnej i międzynarodowej. Jako że przedmiotem niniejszej pracy jest rola osobistych przekonań Prezydenta Turcji w polityce zagranicznej kraju, Recep Tayyip Erdoğan został uznany za głównego planistę i autora zmian, które doprowadziły do obecnej sytuacji politycznej i społecznej w Turcji. Jako jedyny polityk w Turcji wygrał wybory trzy razy z rzędu, a jego partia za każdym razem zdobywała najwięcej głosów. Wraz z kolejnymi wygranymi wyborami coraz gorzej znosi krytykę i wchodzi w kompetencje innych rządzących departamentów. Niniejsze badanie obejmuje z jednej strony wydarzenia wewnętrzne, w tym konsolidację władzy w rękach Prezydenta, coraz silniej artykułowaną walkę o stabilność ekonomiczną oraz znaczące motywacje i aspiracje ideologiczne państwa, na czele którego stoi Erdoğan, aby stać się liderem regionalnym, które wpływają na politykę zagraniczną. Z drugiej strony praca skupia się na coraz bardziej antagonistycznym bloku państw arabskich i Iranie, gdzie w tle cały czas występuje czynnik izraelski, kontynuacja konfliktu w Syrii oraz problem działań wobec Kurdów żyjących poza Turcją. Ze względu na potencjalną niestabilność gospodarczą kraju, Turcja może być skłonna coraz bardziej przenosić ciężar dyskusji na problemy znajdujące się za jej granicami, tym samym tworząc obszary niepewności. Jednak najważniejsi gracze regionalni i światowi prawdopodobnie już dobrze rozumieją ograniczenia strony tureckiej oraz jej skupienie się na problemach wewnętrznych. Zasadniczo praca skupia się na okresie między dojściem AKP do władzy po raz pierwszy, a okresem aktualnej sytuacji wewnętrznej w Turcji. Jednak konieczne jest odniesienie się także do wcześniejszych okresów oraz próba sformułowania na ich podstawie pewnych przewidywań. W pracy sformułowane zostały następujące pytania badawcze: 1. Jakie są osiągnięcia polityczne AKP, które uczyniły Erdoğana tak silnym liderem w Turcji? 2. Jakie są główne elementy polityki zagranicznej Turcji? 3. Jaką rolę odgrywa tradycja islamska w kształtowaniu polityki zagranicznej współczesnej Turcji? 4. Jakie są osobiste przekonania Erdoğana, które wpływały na politykę zagraniczną Turcji? 5. Czy Erdoğan jest inspirowany tureckim nacjonalizmem? 6. Jakie są motywy polityki tureckiej wobec jej sąsiadów? 7. Jakie są cele polityki Turcji w stosunku do państw zachodnich i Rosji? Powyższe pytania, na które odpowiedzi znalazły się w różnych częściach dysertacji, pomogły w weryfikacji sformułowanych następnie głównych hipotez: i. Prezydent Erdoğan reprezentuje nową postawę w tureckiej polityce zagranicznej, ze względu na swoje silne przekonania i opinie osobiste, na które wpływają nacjonalizm i tradycja islamska. ii. Nieprzerwane sukcesy AKP w polityce wewnętrznej czynią Erdoğana silnym liderem Republiki Turcji, odgrywającym znaczącą rolę na arenie regionalnej. W analizie problemu badawczego zastosowano metody jakościowe i dedukcyjne do analizy danych związanych z dowodami dotyczącymi tureckiej polityki zagranicznej, natomiast metody opisowe zastosowano do charakterystyki aktualnej tureckiej polityki zagranicznej, na którą wpływ ma szereg czynników, w szczególności osobiste przekonania Erdoğana. Metody przeprowadzania analizy obejmowały także metody prawne i porównawcze, których celem była ocena procesu prawnego i porównanie analityczne różnych etapów osiągania swoich celów przez AKP pod przywództwem Erdoğana. Zastosowano także analizę treści, aby zbadać różne oficjalne dokumenty mające związek z badaniem.

The research problem concerns the role of personal beliefs of the President of Turkey, Recep Tayyip Erdoğan, in the country's foreign policy process. Constitutional reforms, such as the introduction of a presidential system, the establishment of the Justice and Development Party (AKP), changes in the relationship between civilian and military authorities, as well as nationalist inspirations, the use of religion for political purposes, etc., particularly after the 2010 referendum and the failed military coup in Turkey, have a significant impact on the country's foreign policy. Turkey's geopolitical position, situated between Western Asia and the Western world, and the legacy of the Ottoman Empire, which once ruled between the Middle East and Europe, have been clearly utilized by Erdogan's regime as important factors shaping the country's policy. Although Turkey ostensibly supported the West within its independence, the policy pursued by Erdogan's regime delineated Turkey's position as a leader in the Islamic world. All key factors, particularly Erdogan's personal beliefs, asthe architect of changessetting new directions in the country's foreign policy, will be thoroughly examined within this doctoral dissertation. Currently, there are only a few studies addressing the policy of the Turkish president, however, none of them deeply analyse this issue. Additionally, their authors generally paid less attention to Erdogan's personal choices in Turkey's foreign strategy. Studying the role of the personal beliefs of the Turkish President in the country's foreign policy, influenced by both internal and external factors, is related to the fields of political science, administration, and security, which encompass the functions of the state, its institutions, and other actors involved in national, regional, and international politics. Since the subject of this thesis is the role of the personal beliefs of the President of Turkey in the country's foreign policy, Recep Tayyip Erdoğan has been recognized as the main planner and author of changes that have led to the current political and social situation in Turkey. As the only politician in Turkey to win elections three times in a row, and with his party gaining more votes each time, he increasingly struggles with criticism and encroaches on the competencies of other governing departments. This study covers, on the one hand, internal events, including the consolidation of power in the hands of the President, the increasingly articulated struggle for economic stability, and significant motivations and ideological aspirations of the state, led by Erdoğan, to become a regional leader, all of which influence foreign policy. On the other hand, the thesis focuses on the increasingly antagonistic bloc of Arab states and Iran, with the Israeli factor constantly present in the background, the continuation of the conflict in Syria, and the issue of actions towards Kurds living outside of Turkey. Due to the potential economic instability of the country, Turkey may be increasingly inclined to shift the focus of discussions to problems beyond its borders, thereby creating areas of uncertainty. However, the key regional and global players likely already understand the limitations of the Turkish side and its focus on internal issues. Essentially, the thesis focuses on the period between the AKP coming to power for the first time and the current internal situation in Turkey. However, it is necessary to also refer to earlier periods and attempt to formulate forecasts on its basis. The following research questions have been formulated: 1. What are the political achievements of the AKP that have made Erdoğan such a strong leader in Turkey? 2. What are the main elements of Turkey's foreign policy? 3. What role does Islamic tradition play in shaping the foreign policy of contemporary Turkey? 4. What are Erdoğan's personal beliefs that have influenced Turkey's foreign policy? 5. Is Erdoğan inspired by Turkish nationalism? 6. What are the motives behind Turkish policy towards its neighbors? 7. What are Turkey's goals regarding Western countries and Russia? The above questions, to which answers are found in various parts of the dissertation, helped in verifying the main hypotheses formulated subsequently: i. President Erdoğan represents a new approach in Turkish foreign policy, due to his strong convictions and personal opinions influenced by nationalism and Islamic tradition. ii. The uninterrupted successes of the AKP in domestic policy make Erdoğan a strong leader of the Republic of Turkey, playing a significant role on the regional stage. In the analysis of the research problem, qualitative and deductive methods were used to analyze data related to evidence concerning Turkish foreign policy, while descriptive methods were applied to characterize the current Turkish foreign policy, which is influenced by a range of factors, particularly Erdoğan's personal beliefs. The methods of conducting the analysis also included legal and comparative methods, aimed at evaluating the legal process and analytically comparing the various stages of achieving its goals by the AKP under Erdoğan's leadership. Content analysis was also employed to examine various official documents related to the study.