Forest as a space of commemoration in Jewish-Israeli memory culture

Współczesne izraelskie lasy są rezultatem polityki zalesiania prowadzonej na masową skalę w niesprzyjających warunkach naturalnych przez Żydowski Fundusz Narodowy, kierujący się szeregiem socjoekonomicznych, ideologicznych i politycznych motywacji syjonistycznych. Jednocześnie sadzenie drzew w Mandatowej Palestynie oraz w późniejszym państwie Izrael wiązało się z zamiarem upamiętnienia konkretnych osób lub grup. Drzewom, gajom i lasom, fundowanym zarówno przez Żydów z Diaspory jak i Izraela, przypisywano charakter upamiętniający, co do dziś stanowi powtarzalny wzorzec upamiętniania w żydowsko-izraelskiej kulturze pamięci.

Modern Israeli forests are outcomes of mass afforestation efforts executed in unfavourable natural conditions by the Jewish National Fund (the JNF), following a set of socioeconomic, ideological and political Zionist motivations. At the same time, planting trees in Mandatory Palestine and later in the state of Israel was linked with the intention of commemorating specific individuals or groups. Donated by Jews from Israel and the Diaspora alike, trees, groves, and forests were – and are – attributed with mnemonic character, forming a repeatable pattern of commemoration in Jewish-Israeli memory culture.