Artykuł w czasopiśmie
Brak miniatury
Licencja
CC-BYCC-BY - Uznanie autorstwa
 

Podróże nuncjusza Antonia Santa Crocego w czasie jego misji w Rzeczypospolitej (1627-1630). Przyczynek do badań nad mobilnością dyplomatów papieskich

Uproszczony widok
cris.lastimport.scopus2024-02-12T20:55:16Z
dc.abstract.plCelem artykułu jest analiza mobilności Antonia Santa Crocego-tytularnego arcybiskupa Seleucji i nuncjusza apostolskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1627-1630. Autorzy odtworzyli podróż dyplomaty papieskiego z Rzymu do Rzeczypospolitej odbytą w 1627 r., podróż powrotną nad Tyber z 1630 r. oraz dwa wojaże po Polsce miesięczny wyjazd do Prus z 1627 r., podjęty w związku z trwającą wojną o ujście Wisły oraz polsko-szwedzkimi rokowaniami prowadzonymi przy udziale mediatorów niderlandzkich, a także – dwumiesięczny objazd Mazowsza, będący w rzeczywistości ucieczką przed zarazą, jaka w drugiej połowie 1629 r. nawiedziła ziemie Korony. Podstawą opracowania jest korespondencja Santa Crocego z Sekretariatem Stanu Stolicy Apostolskiej, nad którym pieczę sprawował kardynał nepot Francesco Barberini. Wspomniana korespondencja przechowywana jest w Archivio Apostolico Vaticano oraz w Biblioteca Apostolica Vaticana. Znaczna jej część została wydana w serii Acta Nuntiaturae Polonae (t. XXIII, vol. 1–2). Interesującym źródłem o charakterze uzupełniającym jest Diario di Roma (1608–1644) autorstwa Giacinto Gigliego, w którym pamiętnikarz uwiecznił wjazd Santa Crocego do Wiecznego Miasta latem 1630 r. Ponadto autorzy wykorzystali literaturę przedmiotu poświęconą zagadnieniu podróży przedstawicieli papieskich, m.in. prace ks. Henryka Damiana Wojtyski, Teresy Chynczewskiej-Hennel czy Tadeusza Fitycha. Autorzy dokonali analizy rękopiśmiennych materiałów źródłowych pod kątem mobilności nuncjusza Santa Crocego, dzięki czemu udało się uzupełnić jego itinerarium. W publikacji zwrócono uwagę na opisy odwiedzanych przez niego miejsc oraz personalia osób, z którymi przedstawiciel papieski spotykał się podczas swych wojaży. Zarysowano również pewne wątki, które będą kontynuowane w przyszłych badaniach, a dotyczą sfery organizacyjnej nuncjatury w czasie, gdy przedstawiciel papieski przebywał poza dworem. Artykuł może stanowić cenne uzupełnienie do badań nad podróżami w czasach nowożytnych, jak również przyczynek do zagadnienia związanego z mobilnością dyplomatów w czasie realizowania ich misji.
dc.affiliationUniwersytet Warszawski
dc.contributor.authorLitwin, Henryk
dc.contributor.authorDuda, Paweł
dc.date.accessioned2024-01-25T16:59:47Z
dc.date.available2024-01-25T16:59:47Z
dc.date.copyright2022-06-29
dc.date.issued2022
dc.description.accesstimeBEFORE_PUBLICATION
dc.description.financePublikacja bezkosztowa
dc.description.number1
dc.description.versionFINAL_PUBLISHED
dc.description.volume28
dc.identifier.doi10.35765/RFI.2022.2801.5
dc.identifier.issn2300-1402
dc.identifier.urihttps://repozytorium.uw.edu.pl//handle/item/116117
dc.identifier.weblinkhttps://czasopisma.ignatianum.edu.pl/rfi/article/view/2289/2112
dc.languagepol
dc.pbn.affiliationhistory
dc.relation.ispartofRocznik Filozoficzny Ignatianum
dc.relation.pages49-76
dc.rightsCC-BY
dc.sciencecloudnosend
dc.subject.plpodróż
dc.subject.plnuncjatura apostolska
dc.subject.plAntonio Santa Croce
dc.titlePodróże nuncjusza Antonia Santa Crocego w czasie jego misji w Rzeczypospolitej (1627-1630). Przyczynek do badań nad mobilnością dyplomatów papieskich
dc.typeJournalArticle
dspace.entity.typePublication