Praca magisterska
Brak miniatury
Licencja
ClosedAccessDostęp zamknięty
 

Lekarz jako osobowe źródło dowodowe w postępowaniu karnym

Uproszczony widok
dc.abstract.enThis thesis analyzes the situation of the doctor as a personal source of evidence in criminal proceedings. The author will show the conflict of goods that occurs in connection with the acquisition by the doctor of information important for the establishment of facts in a criminal case. On the one hand, the doctor remains obliged to keep patient information confidential, and on the other hand, there is a need for an adequate criminal response. The paper discusses the regulations on the validity of medical confidentiality and exceptions to its validity established in the Act of December 5, 1996 on the professions of physician and dentist, the Act of November 6, 2008 on the rights of the patient and the Ombudsman for Patient Rights and the Act of August 19, 1994 on the protection of mental health. The situations of a doctor who is a participant in criminal proceedings as a witness, expert witness and defendant were also analyzed. Finally, the results of empirical research in the form of an anonymous questionnaire survey addressed to doctors were also presented. The purpose of the survey was to check the level of doctors' knowledge of the professional secrecy applicable to them.
dc.abstract.plNiniejsze opracowanie stanowi analizę sytuacji lekarza jako osobowego źródła dowodowego w postępowaniu karnym. Autorka ukazała kolizję dóbr, do jakiej dochodzi w związku z nabyciem przez lekarza informacji ważnych dla ustalenia stanu faktycznego w sprawie karnej. Z jednej strony lekarz pozostaje zobowiązany do zachowania w poufności informacji o pacjencie, a z drugiej zachodzi konieczność adekwatnej reakcji karnej. W pracy omówione zostały uregulowania dotyczące obowiązywania tajemnicy lekarskiej i wyjątków od jej obowiązywania ustanowione w Ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, Ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, a także Ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego. Analizie zostały poddane także sytuacje lekarza, który jest uczestnikiem postępowania karnego w charakterze świadka, biegłego oraz oskarżonego. Na końcu zostały przedstawione także wyniki badań empirycznych, które zostały przeprowadzone w postaci anonimowej ankiety adresowanej do osób wykonujących zawód lekarza. Celem ankiety było sprawdzenie poziomu wiedzy lekarzy w zakresie obowiązującej ich tajemnicy zawodowej.
dc.affiliationUniwersytet Warszawski
dc.affiliation.departmentWydział Prawa i Administracji
dc.contributor.authorKarol, Marta
dc.date.accessioned2025-01-09T11:36:52Z
dc.date.available2025-01-09T11:36:52Z
dc.date.defence2024-12-30
dc.date.issued2024
dc.date.submitted2024-12-23
dc.description.promoterGirdwoyń, Katarzyna
dc.description.reviewerGirdwoyń, Katarzyna
dc.description.reviewerZientara, Anna
dc.identifier.apd237802
dc.identifier.urihttps://repozytorium.uw.edu.pl//handle/item/160972
dc.languagepl
dc.language.otheren
dc.publisherUniwersytet Warszawski
dc.rightsClosedAccess
dc.subject.enMedical confidentiality
dc.subject.enprofessional secrecy
dc.subject.enprohibition of evidence
dc.subject.enright to privacy
dc.subject.enpersonal source of evidence
dc.subject.plTajemnica lekarska
dc.subject.pltajemnica zawodowa
dc.subject.plzakaz dowodowy
dc.subject.plprawo do prywatności
dc.subject.plosobowe źródło dowodowe
dc.titleLekarz jako osobowe źródło dowodowe w postępowaniu karnym
dc.title.alternativeDoctor as a personal source of evidence in criminal proceedings
dc.typeMasterThesis
dspace.entity.typePublication