Umowa darowizny jako umowa przenosząca własność

Umowa darowizny stanowi powszechnie wykorzystywaną instytucję w praktyce obrotu prawnego. Choć jest uregulowana we współczesnym prawie cywilnym, ma swoje korzenie już prawie rzymskim, gdzie również stanowiła nieodpłatne przysporzenie korzyści majątkowej na rzecz innej osoby. Jej podstawową cechą, która wyróżnia ją spośród innych umów przenoszących własność, jest brak świadczenia wzajemnego, darczyńca działa z zamiarem z obdarowania, a nie uzyskania korzyści. Niniejsza praca wszechstronnie omawia umowę darowizny w polskim systemie prawnym, z naciskiem na jej charakter jako instrumentu prawnego skutkującego przejściem prawa własności. W pierwszej kolejności szczegółowo zbadane zostaną regulacje Kodeksu cywilnego dotyczące umowy darowizny, obejmujące jej elementy konstytutywne, wymogi formalne, prawa i obowiązki stron oraz przesłanki i konsekwencje odwołania darowizny. Dalsza część pracy poświęcona będzie zbadaniu umowy darowizny w kontekście przepisów podatkowych. Omówione zostaną istotne aspekty opodatkowania darowizn, w tym zwolnienia od podatku. Kolejnym elementem pracy jest analiza porównawcza umowy darowizny w wybranych systemach prawnych. Badane są podstawowe aspekty w tych jurysdykcjach, w tym wymagania formalne czy przyczyny odwołania