Szkoda ewentualna a utrata szansy. Granice kompensacji

Uproszczony widok
dc.abstract.plPraca omawia przedmiotowe granice obowiązku odszkodowawczego ze szczególnym uwzględnieniem utraty szansy. Autorka proponuje rozróżnienie utarty szansy rozumianej jako szkoda ewentualna, a więc szkoda, która nie podlega naprawieniu ze względu na brak wystarczającej pewności co do przewidywanego przebiegu zdarzeń oraz utarty szansy w ścisłym znaczeniu jako szkody o charakterze niemajątkowym, polegającej na specyficznym uszczerbku w sferze psychicznej poszkodowanego. Problemem badawczym rozprawy są granice odpowiedzialności odszkodowawczej i próba odpowiedzi na pytanie, czy szkoda ewentualna lub utrata szansy podlegają, albo mogą podlegać kompensacji w prawie polskim. Analiza problemu badawczego rozpoczyna się od opisania istoty szkody ewentualnej i prowadzi do wskazania sytuacji, w których de lege lata – mimo braku matematycznie rozumianej pewności co do związku przyczynowego lub faktu zaistnienia szkody – uszczerbek podlega naprawieniu. Praca stanowi zatem próbę odpowiedzi na pytanie: czy i kiedy sąd może – lub wręcz powinien – uznać, że dana okoliczność miałaby miejsce, mimo że co do danego faktu nie można uzyskać absolutnej pewności. Celem pierwszej części pracy jest wskazanie granicy między szkodą podlegającą a niepodlegającą naprawieniu, dostrzeżenie że granica ta jawić się może równie niejasno na styku między utraconymi korzyściami a szkodą ewentualną, jak i między stratą a szkodą ewentualną, a także zwrócenie uwagi na stany faktyczne, gdzie szkoda intuicyjnie kwalifikowana jako „ewentualna”, w istocie okazuje się klasycznym typem uszczerbku podlegającego naprawieniu. Drugą perspektywą przyjętą do analizy szkody ewentualnej jest problem związku przyczynowego. W tym zakresie analizie poddano instytucje zmierzające do poprawienia sytuacji strony stającej przed koniecznością przeprowadzenia probatio diabolica. Następnie praca omawia problemy związane z szeroko rozumianą wielością przyczyn. Podsumowaniem tej części jest praktyczne omówienie rozwiązywania problemu wielości przyczyn w sprawach sądowych. Kolejna część rozprawy doktorskiej poświęcona jest utracie szansy sensu stricto, czyli – jak wcześniej zasygnalizowano – specyficznemu uszczerbkowi o niemajątkowym charakterze, którego istnienie jest pewne i niezależne od wystąpienia tzw. szkody finalnej. W tym zakresie rozważania są prowadzone z perspektywy dóbr osobistych oraz możliwości kompensaty szkody wywołanej utraconą szansą na tle art. 448 k.c. Dokładniejszej analizie poddano utratę szansy na wyleczenie oraz problem różnicy między utratą szansy a wzrostem ryzyka. Ostatnia część pracy będzie dotyczy problemu utraty szansy w orzecznictwie Unii Europejskiej.
dc.abstract.plThe PhD thesis analyses limits of compensation in civil law and the theory of loss of chance is its main point of reference. The author proposes distinction between loss of chance understood as an economic loss, which is not compensated because of its speculative character, and loss of chance sensu stricto understood as a non-material damage. Main research problem concentrates on limits of civil compensation. The author search for an answer to a question if lost chance can or could be compensated under Polish law. The research problem analysis starts with description of loss of chance understood as an economic loss and leads to situations in which de lege lata – despite lack of mathematic certitude as to causation or to mere fact of damage – the loss could be compensated. The thesis focuses on the question if and when the court could or should consider a certain fact as proven, even though this fact cannot be stated with absolute certainty. The purpose of first part of the thesis is delimitation between compensative and non-compensative damages. This part of the work also shows that sometimes damages intuitively described as speculative could and should be compensated as a classic loss, not under loss of chance doctrine. Another perspective to analyse the loss of chance understood as an economic loss is causation. In this part some legal institutions targeted to alleviate burden of proof are described. The question of multitude causes leading to harming event is subsequently analysed. To summarise this part a practical approach to the question of multitude causes leading to harming event in court cases is proposed. Next part of the thesis concentrates on the loss of chance sensu stricto, which is understood as a specific, non-material damage, which existence is sure and independent on so-called final loss. The analysis is made from the perspective of personal interests and possibility of compensation of loss of chance under article 448 of the Civil Code. Specific analysis of loss of chance of disease-free survival is made. The author also refers to a terminological difference between loss of chance and increase of risk. The last part of the thesis is dedicated to the problem of loss of chance in European Union jurisprudence.
dc.affiliation.departmentInstytut Prawa Cywilnego
dc.contributor.authorSieczych-Drzewiecka, Alicja
dc.date.accessioned2019-04-28T16:21:30Z
dc.date.available2019-04-28T16:21:30Z
dc.date.defence2019-05-06
dc.date.issued2019-04-28
dc.description.promoterKaliński, Maciej
dc.identifier.urihttps://repozytorium.uw.edu.pl//handle/item/3301
dc.language.isopl
dc.rightsClosedAccess
dc.subject.encompensation
dc.subject.enliability
dc.subject.enprobability
dc.subject.enprobablistic causation
dc.subject.enloss of chance
dc.subject.plutrata szansy
dc.subject.plszkoda ewentualna
dc.subject.plzwiązek przyczynowy
dc.subject.plprawdopodobieństwo
dc.subject.plodpowiedzialność odszkodowawcza
dc.titleSzkoda ewentualna a utrata szansy. Granice kompensacji
dc.title.alternativeProbabilistic causation and loss of chance. Limits of compenstation
dc.typeDoctoralThesis
dspace.entity.typePublication