Praca doktorska
Semiotyka i poetyka lingwistyczna japońskich nazw przedsiębiorstw
| dc.abstract.en | The present work deals with company names as a particular category of proper names in modern Japanese. A linguistic material selected for the analysis were single examples of company names and representative sets of such names, taken from several branches of industry and other sectors of the economy, such as bank names, pharmaceutical companies, car companies, electronics companies, publishing companies and companies from the service industry. There are two main types of company names: multi-word and single-word. However, the second type is also complex due to its multi-morphemic composition. The components of the company name include words signalling legal organisational status, company site (toponym), branch word and also special ornamental word. This word – being a noun – is specially selected for creating a proper name. It is frequently connected with the name of the brand. Due to the presence of such words, a company name becomes a proper name, indicating a single company. Also, single-word names include such ornamental stems followed by suffixes. As an important property of Japanese company names discussed here there are various evocations of cultural symbols, references to traditions of the past or recalling various important motives from history, religion, literature and philosophy. Such components may include poetic names of Japan, introducing era names, historical monuments, names of historical provinces or traditional symbols of the spiritual culture of Japan. As a cultural background, three main spheres of Japanese culture (namely: genuine, Classical Chinese and Western) were presented as the areas which form the cultural conglomerate of present-day Japan. Additionally, also the lexical differentiation of Japanese into three separate strati, such as genuine sublexical, Sino-Japanese sublexical and xeno-Japanese sublexical (the last one with the dominating presence of Anglo-Japanese set) was added as the phenomenon, linguistically reflecting the scope of aforementioned cultural spheres. Such background includes – equally important – systemic differentiation of the Japanese script, which consists of an ideographic subsystem, assimilated from Classical Chinese and two syllabographic subsystems, hiragana and katakana, which were developed within the Japanese environment under Chinese influence. There are also direct semiotic connections between the above-mentioned three cultural spheres and the graphemic subsystems. All these cultural spheres and graphemic subsystems form a basic substantial source, which is utilized in the process of naming Japanese companies. Creation of company names in Japanese is based on the linguistic poetics on one side, and on the procedures of naming – on the other. Presented here were various aspects of such poetics, connected with stylistic markings, lexical selection, the strategies and semiotics of creating abbreviated varieties, together with marketing values of brand names. Also discussed were various language games, particularly graphemic games, which are applied in the company naming. In Japanese naming poetics rather solemn and ceremonial stylistic marking is applied in the process of name creation. The main motivation here is creating a positive image of the company, strengthening its prestige and social authority. The abbreviated variants of names are mainly used as brand names or as narrative variants, necessary in media narration, where compactness and shortness are required. Company names can also be assigned a discernible performative function. The dissertation also discusses the semiotic differences and similarities between common company names and their proper names. Like other nomina propria, proper names are encased in various cultural rituals and ceremonies. They have distinct forms of spatial exposure and display in communicative and social interactions. |
| dc.abstract.pl | Przedmiotem analizy w rozprawie są japońskie nazwy przedsiębiorstw jako szczególna kategoria nazw własnych we współczesnym języku japońskim. Jako materiał językowy wykorzystane zostały różne indywidualne przykłady nazw przedsiębiorstw, a także reprezentatywne zbiory tychże, odnoszące się do kilku wybranych sektorów gospodarki, takie jak nazwy banków, nazwy przedsiębiorstw z branży farmaceutycznej, motoryzacyjnej, elektronicznej, nazwy wydawnictw oraz nazwy przedsiębiorstw z sektora usług. Struktura nazwy przedsiębiorstwa w języku japońskim ma charakter złożony. Komponentami wielowyrazowej nazwy przedsiębiorstwa mogą być wyrazy, sygnalizujące status prawno-organizacyjny, jego lokalizację (toponimy), a także wyrazy ornamentacyjne w postaci jakiegoś rzeczownika, dobranego bądź stworzonego celowo na użytek nazwotwórczy. Wyrazy ornamentacyjne przyczyniają się do ukonstytuowania się nazwy przedsiębiorstwa jako nazwy własnej, odróżniającej poszczególne przedsiębiorstwa od siebie. Występują one również w jednowyrazowych nazwach, czyli w konstrukcjach słowotwórczych, w których finalny sufiks poprzedzany jest przez taki – z reguły dwumorfemowy – ornament. Tło kulturowe badanych zjawisk obejmuje trzy główne sfery kultury japońskiej (rodzimej, klasycznochińskiej oraz zachodniej), które tworzą kulturowy konglomerat współczesnej Japonii. Nakłada się na to także rozwarstwienie leksykalne języka japońskiego, odzwierciedlające pośrednio wspomniane tu kręgi kulturowe i obejmujące leksykę rodzimą, sinojapońską oraz ksenojapońską (z szerokim udziałem słownictwa anglojapońskiego). Towarzyszy temu istotne zróżnicowanie strukturalne pisma japońskiego, w którego obrębie da się wyróżnić podsystem ideograficzny oraz dwa podsystemy sylabiczne (w postaci hiragany oraz katakany). Również pismo jest semiotycznie powiązane z opisanymi tu kręgami kulturowymi, co upoważnia do wysunięcia tezy o występowaniu sprzężenia zwrotnego między kręgami kultury, warstwami leksykalnymi a systemem zapisu. Podstawową funkcją semiotyczną nazwy przedsiębiorstwa jest nie tylko jego identyfikacja bądź też występujące w przestrzeni komunikacyjnej wskazywanie deiktyczne, ale też budowanie wizerunku przedsiębiorstwa, jego tożsamości jako organizacji społecznej. Nazwa uczestniczy też w budowaniu tak marki całego przedsiębiorstwa, jak i jego poszczególnych produktów. Wyrazy pospolite, wykorzystywane jako składniki nazwy przedsiębiorstwa, tracą często swoje podstawowe znaczenie, a zaczynają być używane w sposób czysto symboliczny, gdyż w żadnej mierze nie definiują rzeczywistego profilu przedsiębiorstwa. Nazwom przedsiębiorstw można tez przypisać wyraźnie dostrzegalną ich funkcję performatywną. W rozprawie przedyskutowana została też kwestia semiotycznych różnic i podobieństw między nazwami pospolitymi przedsiębiorstw a ich nazwami własnymi. Nazwy własne przedsiębiorstw obudowane są - podobnie jak inne nomina propria - rozmaitymi rytuałami i ceremoniałami kulturowymi. Mają odrębne formy ekspozycji przestrzennej i eksponowania w kontaktach komunikacyjnych oraz społecznych. Ustalenia, uzyskane w wyniku analizy japońskiego materiału językowego, pozwalają stwierdzić, że nazwy przedsiębiorstw mają w Japonii status odrębnego genre'u językowego i nie należą do leksykonu języka, a bardziej do zasobu dziedzictwa kulturowego, jako elementy porządkujące przestrzeń historyczną i społeczną. Opisane zostały tu też różnego rodzaju gry słowne, a zwłaszcza gry grafemiczne stosowane w nazewnictwie. Zwraca też uwagę fakt, że w poetyce nazewniczej utrzymywany jest raczej podniosły styl kompozycji nazwy. Skrótowe warianty nazwy wykorzystywane są bądź jako marka bądź też jako wyrażenia, wymagane wymogami narracji medialnej, w której liczy się zwięzłość przekazu i która z zasady pozbawiona jest retoryki ceremonialnej. Przedyskutowana została też kwestia semiotycznych różnic i podobieństw między nazwami pospolitymi przedsiębiorstw a ich nazwami własnymi. Nazwy własne obudowane są rytuałami kulturowymi. |
| dc.affiliation | Uniwersytet Warszawski |
| dc.affiliation.department | Wydział Polonistyki |
| dc.affiliation.institute | Instytut Lingwistyki Stosowanej |
| dc.contributor.author | Miura, Kenji |
| dc.date.accessioned | 2024-10-25T06:26:48Z |
| dc.date.available | 2024-10-25T06:26:48Z |
| dc.date.defence | 2024-11-19 |
| dc.date.issued | 2024-10-25 |
| dc.date.submitted | 2024-08-30 |
| dc.description.promoter | Pietrow, Jarosław |
| dc.description.reviewer | Cygan, Stanisław |
| dc.description.reviewer | Majtczak, Tomasz |
| dc.description.version | final_author |
| dc.identifier.uri | https://repozytorium.uw.edu.pl//handle/item/160549 |
| dc.language | pl |
| dc.language.other | en |
| dc.rights | ClosedAccess |
| dc.subject.en | Japanese language |
| dc.subject.en | onomastics |
| dc.subject.en | company names |
| dc.subject.en | brand names |
| dc.subject.en | ornamental words |
| dc.subject.en | poetics of naming |
| dc.subject.en | theory and practice of naming |
| dc.subject.en | cultural symbols |
| dc.subject.en | marketing |
| dc.subject.en | rituals of naming |
| dc.subject.pl | onomastyka |
| dc.subject.pl | nazwy przedsiębiorstw |
| dc.subject.pl | nazwy marek |
| dc.subject.pl | wyrazy ornamentacyjne |
| dc.subject.pl | poetyka nazewnicza |
| dc.subject.pl | nazwotwórstwo (naming) |
| dc.subject.pl | symbole kulturowe |
| dc.subject.pl | marketing |
| dc.subject.pl | rytuały nazewnicze |
| dc.subject.pl | język japoński |
| dc.title | Semiotyka i poetyka lingwistyczna japońskich nazw przedsiębiorstw |
| dc.title.alternative | The semiotics and linguistic poetics of the Japanese company names |
| dc.type | DoctoralThesis |
| dspace.entity.type | Publication |