Nazwy i granice etniczne. Dodatkowe nazwy miejscowości w językach mniejszości w Polsce

Książka analizuje wprowadzanie dodatkowych nazw miejscowości w językach mniejszości narodowych i etnicznych oraz w języku regionalnym w Polsce w latach 2005 – 2020. Umożliwiła to ustawa o mniejszościach przyjęta w 2005 r. Przedstawiam w niej dylematy decyzyjne władz lokalnych przy wprowadzaniu regulacji dwujęzyczności (dodatkowych nazw i w mniejszym stopniu, języka pomocniczego), a także opisuje ich zróżnicowanie w zależności od danego języka i grupy mniejszościowej. Z ich perspektywy pojawienie się takich możliwości prawnych oznaczało z jednej strony uwidocznienie różnorodności etniczno-językowej mieszkańców danej społeczności i często odmiennego od polskiego dziedzictwa historycznego regionu ich zamieszkiwania. Z drugiej strony były one postrzegane jako trudne wyzwanie polityczne, gdyż rodziły obawy przed wystąpieniem możliwych podziałów i napięć związanych z uwidocznieniem granic etnicznych. Były to więc realne kwestie stojące przed praktycznymi problemami realizacji postulatów „polityki tożsamości” w sferze relacji etnicznych na poziomie lokalnym w Polsce.