Praca doktorska
Ładowanie...
Europejska współpraca zbrojeniowa jako czynnik oceny funkcjonowania Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE
dc.abstract.en | The issue of armaments cooperation may serve as a valuable point of reference in analyzing processes occurring within the Common (formerly known as European) Security and Defence Policy of the European Union. The employed approach reveals, therefore, the mechanisms and tendencies that hitherto led to the CSDP implementation failures and successes as well as the immanent and structural limitations for such activities in general. The dissertation discusses the relations in a triangle made from: the politically and militarily strongest member states (being at the same time the EU biggest arms producers), the states with much less capabilities in these domains (preserving their subjectivity) and the EU institutions; catalyzed in addition by the private sector actors. The main assumption of the thesis is that the issue of European armaments cooperation may be considered representative for the CSDP par excellence as it reflects its limitations and mechanisms of functioning. The hypotheses relate to: the politicization of arms industry; the factors shaping armaments cooperation within the EU; the dependencies between the defence industry potential of participating states and their willingness to involve in such collaboration as well as their agenda-setting abilities in this regard; the CFSP context when it comes to decision-making on arms export. The dissertation explores the period begun from the creation of the European Security and Defence Policy at December 1999 and ended by the activation of the Permanent Structural Cooperation mechanism (PESCO) in the area of security and defence policy on December, 11 2017. The thesis is composed of three parts – the theoretical-historical framework, the analysis of the practice of armaments cooperation at the EU level and the quasi-case study of the states with high and medium/low potential when it comes to their arms industry capabilities. The first chapter defines and describes international armaments cooperation as a notion, placing it also within the scope of theory of international relations. The second chapter portrays the circumstances in which the EU security and defence policy (including cooperation on the matter of armaments) has been launched – wide geopolitical context of the early post-Cold War era, lessons learned from the past international armaments cooperation attempts as well as the crucial debates between the participating states on the discussed issue. The legal-institutional framework has been described inside the third chapter. The fourth chapter is the review of the EU activities in the domain of armaments – relating to the main challenges such as the development of the EU member states defence capabilities and the European defence technological and industrial base, the creation of a common EU arms market, the unification of the arms export policies and the adjustment of EU-NATO as well as EU-USA cooperation in the matter of armaments – and it presents the evolution of such efforts over time. The last part discusses the issue from the perspective of participating states. The fifth chapter relates to the French, German and British activities. It outlines the context of security environment (along with their strategic cultures) and characterizes armaments policies of these states as well as the role and structure of their arms industries. The chapter examines also their attitudes towards European armaments cooperation and the alternative, mostly intergovernmental, ways of such collaboration. The sixth chapter analyzes the issue in the same manner by invoking the experience of Poland, the Czech Republic and Greece. The seventh chapter formulates the answers to the research questions to verify the hypotheses and inscribes the conclusions of the study in the broader context of the EU’s CSDP. |
dc.abstract.pl | Zagadnienie współpracy zbrojeniowej może posłużyć jako wartościowy punkt odniesienia w badaniu procesów zachodzących w ramach Wspólnej (d. Europejskiej) Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE. Pozwala bowiem na ukazanie mechanizmów i tendencji, które legły u podstaw dotychczasowych niepowodzeń i sukcesów WPBiO, jak również pewnych immanentnych, strukturalnych ograniczeń dla tego typu działań. Rozprawa koncentruje się na relacjach w swoistym trójkącie tworzonym przez: państwa najsilniejsze politycznie i militarnie (będące jednocześnie największymi producentami uzbrojenia w UE), państwa o zdecydowanie mniejszych potencjałach we wskazanych obszarach (broniące swojej podmiotowości), a także instytucje unijne; które to procesy są ponadto katalizowane przez podmioty sektora prywatnego. Główna teza rozprawy stanowi, że zagadnienie europejskiej współpracy zbrojeniowej można uznać za reprezentatywne dla WPBiO par excellence, gdyż odzwierciedla ono jej najważniejsze mechanizmy funkcjonowania i ograniczenia. Postawione w rozprawie hipotezy szczegółowe dotyczą: polityzacji przemysłu obronnego, czynników wpływających na kształt współpracy zbrojeniowej w UE, zależności pomiędzy potencjałem produkcji obronnej państw członkowskich a ich wolą do angażowania się w tę współpracę oraz zdolnościami do kształtowania jej zakresu przedmiotowego, jak również wagi kontekstu WPZiB przy podejmowaniu decyzji o imporcie lub eksporcie broni. Ramy czasowe rozważań stanowi okres rozpoczynający się wraz z utworzeniem Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE w grudniu 1999 r. i kończący w momencie uruchomienia mechanizmu Stałej Współpracy Strukturalnej (PESCO) w dziedzinie bezpieczeństwa i obronności 11 grudnia 2017 r. Dysertacja składa się z trzech zasadniczych części – ram teoretyczno-historycznych, analizy praktyki współpracy zbrojeniowej na poziomie instytucji UE oraz kazuistycznej, dotyczącej działań w tym obszarze podejmowanych przez państwa o wysokim bądź o średnim lub niskim potencjale przemysłu obronnego. Pierwszy rozdział definiuje pojęcie międzynarodowej współpracy zbrojeniowej i opisuje jej naturę, umieszczając jednocześnie w spectrum teorii stosunków międzynarodowych. Kolejny przedstawia okoliczności, w których zdecydowano się wyposażyć UE w mechanizmy z zakresu bezpieczeństwa i obrony (w tym dotyczące współpracy w obszarze zbrojeń) – szeroki kontekst geopolityczny tuż po zimnej wojnie, wnioski z wcześniejszych prób międzynarodowej współpracy w obszarze uzbrojenia oraz najistotniejsze debaty dotyczące kształtu inicjowanych w tym zakresie działań w UE. Prawno-instytucjonalne ramy omawianego współdziałania zostały zaprezentowane w rozdziale trzecim. Czwarty stanowi przegląd działań Unii Europejskiej w obszarze uzbrojenia – zgodnie z głównymi wyzwaniami w tym zakresie, takimi jak: rozwój zdolności obronnych państw UE oraz europejskiego przemysłu zbrojeniowego, ujednolicenie unijnego rynku obronnego (także poprzez unifikację polityk eksportu broni) oraz uregulowanie relacji z NATO i USA w obszarze zbrojeń – i prezentuje ewolucję tego typu wysiłków w omawianym okresie. Ostatnia część rozprawy odnosi się do głównego problemu badawczego z perspektywy państw uczestniczących. Rozdział piąty analizuje działania Francji, Niemiec i Wielkiej Brytanii. Nakreśla kontekst środowiska bezpieczeństwa i kultur strategicznych, a także przedstawia polityki zbrojeniowe oraz rolę i strukturę przemysłu obronnego rzeczonych państw. W rozdziale badane są ponadto nastawienie tych państw względem europejskiej współpracy zbrojeniowej oraz alternatywne, głównie międzyrządowe, formy takiego współdziałania. Rozdział szósty w analogiczny do piątego sposób analizuje problem, przywołując doświadczenia Polski, Czech i Grecji. Siódmy formułuje odpowiedzi na pytania badawcze w celu weryfikacji hipotez oraz wpisuje konkluzje z przeprowadzonych badań w szerszy kontekst WPBiO. |
dc.affiliation.department | Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych |
dc.contributor.author | Śledź, Piotr |
dc.date.accessioned | 2021-01-08T14:32:30Z |
dc.date.available | 2021-01-08T14:32:30Z |
dc.date.defence | 2021-01-21 |
dc.date.issued | 2021-01-08 |
dc.description.promoter | Kuźniar, Roman |
dc.identifier.uri | https://repozytorium.uw.edu.pl//handle/item/3854 |
dc.language.iso | pl |
dc.rights | ClosedAccess |
dc.subject.en | political integration |
dc.subject.en | the Common Foreign and Security Policy |
dc.subject.en | the Common Security and Defence Policy |
dc.subject.en | the European Union |
dc.subject.en | armaments policy |
dc.subject.en | arms industry |
dc.subject.en | defence industry |
dc.subject.en | armaments cooperation |
dc.subject.pl | integracja polityczna |
dc.subject.pl | Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa |
dc.subject.pl | Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony |
dc.subject.pl | Unia Europejska |
dc.subject.pl | polityka zbrojeniowa |
dc.subject.pl | przemysł obronny |
dc.subject.pl | współpraca zbrojeniowa |
dc.title | Europejska współpraca zbrojeniowa jako czynnik oceny funkcjonowania Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE |
dc.title.alternative | European armaments cooperation as a factor in assessing the functioning of the EU’s Common Security and Defence Policy |
dc.type | DoctoralThesis |
dspace.entity.type | Publication |