Polskie czasowniki nakłaniania jako nazwy tzw. czynności perlokucyjnych

Praca doktorska

Pliki

Dostęp zamknięty

dc.abstract.pl	Przedmiotem rozprawy są czasowniki mówienia, które relacjonują perlokucyjny aspekt aktu mowy. Teoretyczną i metodologiczną podstawę pracy stanowi teoria illokucji J. L. Austina. W pracy - podążając za myślą Austina - precyzuję rozumienie aktu perlokucyjnego (a tym samym celów i skutków perlokucyjnych) oraz pojęcie czasownika perlokucyjnego (w odróżnieniu od illokucyjnego). W części analitycznej rozpatruję zbiór dziewięciu polskich czasowników, które zdają sprawę ze skutków perlokucyjnych w sferze mentalno-wolitywnej adresata, stąd nazywam je czasownikami nakłaniania. Omawiam m.in. czasowniki: "namówić", "nakłonić", "wyperswadować", "zbuntować".
dc.affiliation.department	Wydział Polonistyki
dc.contributor.author	Czekańska, Monika
dc.date.accessioned	2015-05-11T19:32:32Z
dc.date.available	2015-05-11T19:32:32Z
dc.date.defence	2015-06-02
dc.date.issued	2015-05-11
dc.description.promoter	Grzegorczykowa, Renata
dc.identifier.uri	https://repozytorium.uw.edu.pl//handle/item/1093
dc.language.iso	pl
dc.rights	ClosedAccess
dc.title	Polskie czasowniki nakłaniania jako nazwy tzw. czynności perlokucyjnych
dc.type	DoctoralThesis
dspace.entity.type	Publication