Obraz mobilności mnichów egipskich w Apoftegmatach

Praca licencjacka bada zagadnienie mobilności anachoretów egipskich w późnej starożytności, analizując różne aspekty ich życia na podstawie zbioru apoftegmatów, które są krótkimi anegdotami o mnichach. Głównym celem pracy jest zbadanie, w jakim stopniu mnisi byli ruchliwi, jakie były przyczyny ich wędrówek oraz jak społeczeństwo późnoantyczne postrzegało ich mobilność. Praca została podzielona na trzy główne części. Pierwsza z nich skupia się na rzeczywistej mobilności mnichów, analizując przypadki opuszczania przez nich pustelni z powodów ekonomicznych, społecznych i religijnych. W tej części badam, w jakim stopniu mnisi byli zależni od otaczającego ich świata w zakresie zaopatrzenia w wodę i jedzenie oraz jak radzili sobie z koniecznością pracy rękodzielniczej czy uczestnictwa w sezonowych żniwach. Analizuję również kontakty mnichów z miastem i możliwe interakcje z innymi ludźmi, które mogły wpływać na ich życie duchowe. W drugiej części pracy omówione są techniczne aspekty mobilności, takie jak sposoby wędrówki, dostępne środki transportu, problemy związane z noclegiem, pożywieniem, a także zagrożenia, jakie czyhały na mnichów podczas podróży. Analizowana jest również odległość, którą pokonywali mnisi, a także różnice w dostępności zasobów w różnych regionach Egiptu. Opieram swoje rozważania na badaniach archeologicznych i tekstach źródłowych, które dają wgląd w rzeczywiste warunki życia mnichów. Ostatnia część pracy dotyczy opinii na temat mobilności w apoftegmatach i innych źródłach, takich jak „Historia mnichów w Egipcie” i „Opowiadania dla Lausosa”. Praca analizuje, jak mnisi postrzegali wędrówki oraz jak te opinie zmieniały się w zależności od środowiska, w którym funkcjonowali. Porównywane są różne podejścia, takie jak promocja stabilitas loci (stałości miejsca) w klasztorach cenobitycznych oraz większa mobilność anachoretów. Stawiam pytania o to, jak późniejsze redakcje i tłumaczenia wpływały na postrzeganie mobilności mnichów. Praca ukazuje, że mobilność mnichów była istotnym elementem ich życia, a ich relacje ze światem zewnętrznym były bardziej złożone, niż mogłoby się wydawać. Mnisi nie tylko byli związani ze swoimi pustelniami, ale także podróżowali w celach ekonomicznych, religijnych i społecznych, co miało wpływ na ich duchowy rozwój oraz interakcje ze społeczeństwem.

The bachelor’s thesis titled The Image of Egyptian Monks' Mobility in the Apophthegms explores the concept of mobility among Egyptian anchorites during late antiquity, analyzing various aspects of their lives based on the collection of Apophthegmata, which are short anecdotes about monks. The main objective of the thesis is to investigate the extent of monks' mobility, the reasons behind their journeys, and how late antique society perceived their movements. The thesis is divided into three main sections. The first part focuses on the actual mobility of monks, examining cases of them leaving their hermitages for economic, social, and religious reasons. In this section I explore how monks relied on the external world for resources such as water and food and how they managed handcraft work or participated in seasonal harvests. Additionally, interactions with cities and possible exchanges with other people, which could influence their spiritual lives, are analyzed. The second part of the thesis discusses the technical aspects of mobility, including modes of travel, available means of transportation, issues related to accommodation, food, and dangers encountered during travels. The distances covered by the monks and regional differences in resource availability in Egypt are also examined. Considerations are based on archaeological research and textual sources that offer insight into the actual living conditions of the monks. The final part of the thesis concerns opinions on mobility as expressed in the Apophthegms and other sources such as the “History of the Monks in Egypt” and “The Lausiac History.” This section examines how monks viewed mobility and how these opinions changed depending on the environment in which they lived. Different approaches are compared, such as the promotion of stabilitas loci (stability of place) in cenobitic monasteries and the greater mobility of anchorites. I question how later redactions and translations influenced the perception of monks' mobility. The thesis shows that the mobility of monks was an essential aspect of their lives, and their relationship with the outside world was more complex than it might seem. Monks were not only tied to their hermitages but also traveled for economic, religious, and social purposes, which affected their spiritual growth and interactions with society.