Modelowanie populacji samotnych gwiazd neutronowych w Galaktyce

W niniejszej dysertacji przedstawiam moje badania ewolucjipojedynczych pulsarów w Drodze Mlecznej. Prezentuję użyty modelewolucji okresu obrotu, pochodnej okresu obrotu, i pola magnetycznegoprzybliżający pulsara wirującym w próżni dipolem magnetyczny jakrównież model wykładniczego zaniku pola magnetycznego. Rozważam dwieparametryzacje fenomenologicznego prawa emisji radiowej i uwzględniamszereg efektów selekcji niezbędnych do odtworzenia realnej obserwacjipulsarów w paśmie radiowym. Opisuję, użytą do optymalizacji parametrówmodelu, metody Łańcuchów Markowa Monte Carlo i statystykę Likelihoodbędącą optymalizowaną wielkością reprezentującą model. Jako źródłodanych obserwacyjnych przedstawiam zbiór pulsarów zaobserwowany wprzeglądzie Parkes Multibeam.W oparciu o najlepsze zestawy parametrów, wyciągam wnioski o aspektachewolucji gwiazd neutronowych. Uzyskane, zoptymalizowane modele używamdo ekstrapolacji i przewidzenia liczby pulsarów możliwych dozarejestrowania w przyszłym obserwatorium radiowym Square KilometreArray, jak również do oszacowania prawdopodobieństwa detekcji wobserwatoriach grawitacyjnych Advanced LIGO i Advanced Virgo.

In this dissertation I investigate a model of evolution of solitarypulsars in the Milky Way. I evolve spin period, its derivative, andmagnetic field using the model of magnetic dipole in vacuum andexponential magnetic field decay. I consider two parametrizations forthe phenomenological radio-luminosity law and include the selectioneffects for detecting a pulsar in the radio wavelength. I optimize themodels parameters by using the Markov chain Monte Carlo method. Todifferentiate and power the optimization I compute the Likelihoodstatistic. I use the Parkes Multibeam Survey as a source of observedpulsars.Based on the best fit parameters I draw conclusion about some aspectsof neutron star evolution. I extrapolate the models in order topredict the number of observed pulsars in the future Square KilometreArray observatory as well as to estimate the detection probability ingravitational wave observatories Advanced LIGO and Advanced Virgo.