Diagnoza i terapia w przypadku mowy bezdźwięcznej

Rozdział w monografii

Dostęp zamknięty

dc.abstract.pl	W rozdziale omówiono zagadnienia związane z diagnozą i terapią dzieci z mową bezdźwięczną. Jest to szczególna grupa wad artykulacyjnych, w której zaburzeniu ulega jedna z cech dystynktywnych – dźwięczność. Objawia się to w wymowie brakiem prawidłowej realizacji dźwięczności wszystkich lub części spółgłosek właściwych (obstruentów) występujących w opozycji dźwięczna-bezdźwięczna (przy prawidłowo realizowanych pozostałych głoskach dźwięcznych – sonorantach i samogłoskach).
dc.affiliation	Uniwersytet Warszawski
dc.contributor.author	Skrzek, Jakub
dc.contributor.author	Lorenc, Anita
dc.date.accessioned	2024-01-28T20:15:50Z
dc.date.available	2024-01-28T20:15:50Z
dc.date.issued	2021
dc.description.finance	Nie dotyczy
dc.identifier.uri	https://repozytorium.uw.edu.pl//handle/item/152088
dc.language	pol
dc.pbn.affiliation	linguistics
dc.publisher.ministerial	Grupa Wydawnicza Harmonia (Harmonia Universalis)
dc.relation.book	Logopedia przedszkolna i wczesnoszkolna, t. 2, Diagnozowanie i terapia zaburzeń mowy
dc.relation.pages	241-266
dc.rights	ClosedAccess
dc.sciencecloud	nosend
dc.title	Diagnoza i terapia w przypadku mowy bezdźwięcznej
dc.type	MonographChapter
dspace.entity.type	Publication