Praca doktorska
Licencja
Dostęp zamkniętyNowoczesny paradygmat filozofii polityki a prawa człowieka
| dc.abstract.en | My work is based on research that I have made on contemporary philosophy of politics and mutual influences between this domain and human rights. My goal was to reveal some of the discussions and conceptions that have taken place in contemporary philosophy of politics in their variety, dynamism and yet in an orderly and coherent manner. I used category of paradigm to organize the whole gathered material and conclusions. Therefore, the first chapter of this work is on paradigm. To make this category useful I clarified it by using analyses on the matter of Thomas Kuhn and Giorgio Agamben. As a result I understood “paradigm” as a pattern or/and theoretical model which organizes research on a theory (assumed by pattern or theoretical model) and inspires discussions and debates. I found three main “moments” of paradigm as a whole. The first is the pattern or theoretical model. The second is the work that scholar made to interpret and specify main frames of a given paradigm. The third is about anomalies that are found during research. According to Kuhn, each paradigm sooner or later would prostrate its theoretical potential, which manifests itself by appearance of phenomena discovered according to laws of a paradigm but incoherent with it. I exploit theoretical tools just outlined by characterizing two paradigms – contemporary paradigm of philosophy of politics (second chapter) and paradigm of human rights (third chapter). I recognize theory created by John Rawls as the contemporary paradigm of philosophy of politics. In opinion of many significant thinkers Theory of Justice was starting point of most of contemporary discussions in philosophy of politics, because it exhibited conceptual frames and problems for other reflections, research and debates. I reconstructed this paradigm understood as a theoretical model. Unlike the paradigm of philosophy of politics I characterized human rights, which in my interpretation are rather pattern than theoretical model, with its source – The Universal Declaration of Human Rights. To show its structure I use the interpretation of human rights by three generations of rights. The fourth chapter is on the second “moment” of paradigm. I reconstructed there some of theoretical models of contemporary philosophy of politics, which undertake questions and problems diagnosed by John Rawls and also refer to human rights as their normative background. I choose to reconstruct models of J. Habermas and M. Nussbaum and those connected with such issues as cosmopolitism and globalization – all strongly inspired by Rawls’ works and assuming human rights. In the fifth chapter I show my interpretation of anomalies of both contemporary philosophy of politics and human rights. The first I characterized by reference to category of postpolitics, which I illustrated by Chantal Mouffe reflections. She strongly attacked John Rawls’ model of politics claiming it is internally incoherent and potentially dangerous for the society consequences. The second I reconstruct using analyses of Hannah Arendt and Giorgio Agemben. They both argued that human rights discourse in practice reduce people to only biological creatures, which paradoxically threatens human entitlements. I end my dissertation by summing reflections pointed in this work. |
| dc.abstract.pl | Rozprawa doktorska przedstawia badania nad współczesną filozofią polityki oraz zależności pomiędzy tą dziedziną wiedzy a prawami człowieka. Moim celem było ukazanie niektórych spośród wiodących dyskusji i koncepcji, które występują w nowoczesnej filozofii polityki, akcentując ich różnorodność i dynamiczny charakter, jednak w sposób uporządkowany i spójny zarazem. Aby osiągnąć ten cel, użyłam kategorii paradygmatu. Z tego też względu pierwszy rozdział pracy został poświęcony charakterystyce kategorii paradygmatu, którą uściśliłam, odwołując się do analiz Thomasa Kuhna oraz Giorgio Agambena. W rozprawie używam „paradygmatu” w znaczeniu wzorca i modelu teoretycznego, które organizują prace badawcze nad teorią oraz inspirują do dyskusji i sporów w środowisku naukowym. W tak rozumianym paradygmacie wyróżnić można trzy główne momenty. Pierwszym jest wzorzec lub model teoretyczny. Drugi moment stanowią prace badawcze, mające na celu uściślenie i wyciągnięcie dalszych konsekwencji z danego paradygmatu. Trzeci moment to anomalie. Według Kuhna każdy paradygmat prędzej czy później wyczerpuje swój potencjał naukowy, co skutkuje odkryciem zgodnie z ramami wyznaczonymi przez paradygmat zjawisk, które jednak są niespójne z jego podstawowymi założeniami teoretycznymi. Tak rozumiany paradygmat posłużył mi jako narzędzie teoretyczne do charakterystyki dwóch paradygmatów – nowoczesnego paradygmatu filozofii polityki (rozdział drugi) oraz paradygmatu praw człowieka (rozdział trzeci). Uznałam teorię stworzoną przez Johna Rawlsa za podstawę nowoczesnego paradygmatu filozofii polityki. W opinii wielu znaczących myślicieli publikacja Teorii sprawiedliwości zainspirowała większość współcześnie toczonych dyskusji w obrębie filozofii polityki, gdyż określiła nowe teoretyczne problemy i stworzyła konceptualne ramy dla prowadzonych debat, dyskusji i sporów. Paradygmat ten ujęłam jako model teoretyczny. Prawa człowieka natomiast w swojej pracy charakteryzuję raczej jako wzorzec niż model, którego podstawą jest Powszechna Deklaracja Praw Człowieka. Aby pokazać strukturę tak rozumianych praw, wykorzystałam podział praw człowieka na trzy generacje. Czwarty rozdział doktoratu został poświęcony charakterystyce drugiego momentu paradygmatu. W tej części pracy rekonstruuję niektóre spośród obecnych we współczesnej filozofii polityki modeli teoretycznych. Modele te, odwołując się do problematyki podjętej przez J. Rawlsa, przyjmują jako swoją normatywną podstawę prawa człowieka. Do charakterystyki wybrałam dwa modele teoretyczne, autorstwa J. Habermasa i M. Nussbaum oraz dwa zagadnienia problemowe – kosmopolityzm i globalizację. W rozdziale piątym przedstawiam własną interpretację anomalii, dotyczących zarówno nowoczesnego paradygmatu filozofii polityki, jak i paradygmatu praw człowieka. Pierwsze zagadnienie ujmuję poprzez odwołanie do zagadnienia postpolityki, które ilustruję za pomocą koncepcji Ch. Mouffe. Krytykuje ona model J. Rawsla zarzucając mu wewnętrzną niespójność oraz potencjalnie groźne dla społeczeństwa konsekwencje. Drugą anomalię charakteryzuję dzięki analizom poczynionym przez H. Arendt i G. Agambena, wedle których prawa człowieka redukują ludzi do istot jedynie biologicznych, paradoksalnie stanowiąc zagrożenie dla ich podstawowych uprawnień. W zakończeniu rozprawy przedstawiam podstawowe wnioski płynące z rozważań. |
| dc.affiliation.department | Instytut Filozofii |
| dc.contributor.author | Gawin, Magdalena |
| dc.date.accessioned | 2013-01-04T10:48:11Z |
| dc.date.available | 2013-01-04T10:48:11Z |
| dc.date.defence | 2013-01-08 |
| dc.date.issued | 2013-01-04 |
| dc.description.promoter | Markiewicz, Barbara |
| dc.identifier.uri | https://repozytorium.uw.edu.pl//handle/item/144 |
| dc.language.iso | pl |
| dc.rights | ClosedAccess |
| dc.subject.en | paradygmat |
| dc.subject.en | globalization |
| dc.subject.en | liberalism |
| dc.subject.en | human rights |
| dc.subject.en | justice |
| dc.subject.en | paradigm |
| dc.subject.en | Political science -- Philosophy |
| dc.subject.en | Human rights -- Philosophy |
| dc.subject.pl | globalizacja |
| dc.subject.pl | liberalizm |
| dc.subject.pl | prawa człowieka |
| dc.subject.pl | sprawiedliwość |
| dc.title | Nowoczesny paradygmat filozofii polityki a prawa człowieka |
| dc.type | DoctoralThesis |
| dspace.entity.type | Publication |