La terminologia aeronautica. Un confronto fra italiano, polacco e inglese.

W tej pracy przeanalizowałem język lotnictwa języka włoskiego, polskiego oraz języka angielskiego jako część wspólna tych języków. Mowa więc o trzech kodach językowych z których można wyodrębnić 3 języki sektorowe w obrębie których, dominującym językiem jest sektorowy język angielski z którego te pozostałe języki sektorowe czerpią słownictwo, oraz składnie i wykorzystują do własnych potrzeb. Przestrzeń w której ma miejsce wykorzystanie języków sektorowych awiacji innych niż sektorowy język angielski stanowi poziom lotu (Flight level) o wartości mniejszej niż w zaokrągleniu 5486.40 m nad poziomem morza (wartość zależna od panującego w danych warunkach ciśnienia). Fakt, że język angielski jest używany w coraz szerszym zakresie, a zapożyczenia z niego wzięte tworzą integralną część wszystkich języków branży lotniczej, ułatwia wdrożenie do pracy w lotnictwie osób, które na tym polu stawiają pierwsze kroki. Niniejsza praca ma za zadanie opisać, nazwać i przedstawić panujące w tych językach zjawiska z językoznawczego punktu widzenia oraz przybliżyć czytelnikowi problematykę komunikacji radiowej w tej branży. Praca bazuje na oficjalnie wydanych do użytku publicznego dokumentach, które regulują również w aspekcie prawnym komunikację między załogami na lądzie i w powietrzu. Wagą jest ludzkie życie stawiane ponad potrzeby innowacji i ekonomizacji. To właśnie z tego powodu czasem z pozoru przestarzałe rozwiązania są wybierane ponad te nowe, niesprawdzone jeszcze w powietrzu. W komunikacji ważna jest nie tylko poprawność językowa ale również prozodia i pragmatyka. Za integralną część wszystkich języków awiacji uznaje się ściśle określoną i wydaną przez ICAO (International Civil Aviation Organization) frazeologię, która zapewnia skuteczną komunikację w sytuacjach słabej łączności radiowej oraz dedykowany do przeliterowywania międzynarodowy alfabet fonetyczny ICAO, który gwarantuje poprawną wymowę wszystkich liter bez względu na rodzime naleciałości języka, którym posługuje się nadający wiadomość człowiek. Ponadto, nierozłącznym elementem tychże języków są wszechobecne akronimy, które pełnią rolę nazw własnych i są używane także do pisania tej pracy. Druga praktyczna część poświęcona jest porównaniu języków sektorowych, typom ekwiwalencji oraz zjawisk słowotwórczych.

In this study, I have analyzed the aviation language of Italian, Polish and English as a common part of these languages. So we will be referring to three language codes from which we can distinguish 3 sectoral languages ​​within which, the dominant language is sectoral English from which the other sectoral languages ​​draw vocabulary and syntax and use for their own needs. The space in which the use of aviation sectoral languages ​​other than sectoral English takes place is the flight level reaching 5486.40 m above sea level (a value dependent on the prevailing pressure in the given conditions). The fact that English is used to an increasingly wider extent, and loanwords taken from it form an integral part of all languages ​​of the aviation industry, facilitates the placement of people in the aviation branch. This work aims to describe and name the phenomena prevailing in these languages ​​from a linguistic point of view and to familiarize the reader with the secrets of radio communication in this industry. The work is based on officially published documents, which also regulate communication between crews on land and in the air in a legal aspect. Human life protection is a key factor, prioritized over the needs of innovation and economization. Therefore sometimes seemingly outdated solutions are chosen over new ones, not yet tested in the air. In communication, not only linguistic correctness is important, but also prosody and pragmatics. An integral part of all aviation languages ​​is considered to be a strictly defined phraseology issued by ICAO (International Civil Aviation Organization), which ensures effective communication in situations of weak radio signal, and the International Phonetic Alphabet ICAO dedicated to spelling, which guarantees the correct pronunciation of all letters regardless of the native influences of the language used by the person sending the message. In addition, an inseparable element of these languages ​​are the ubiquitous acronyms, which act as proper names and are also used to write this work. The second practical part is devoted to the comparison of sectoral languages, types of equivalence and word-formation phenomena.

In presente lavoro analizza il linguaggio aeronautico dell'italiano, del polacco e dell'inglese come parte comune di queste lingue. Si tratta quindi di tre codici linguistici, dai quali possiamo distinguere tre lingue settoriali, all'interno delle quali la lingua dominante è l'inglese settoriale, da cui le altre lingue settoriali traggono il loro vocabolario e la loro sintassi e li utilizzano per le proprie esigenze. Lo spazio in cui avviene l'uso di lingue del settore aeronautico diverse dall'inglese è un livello di volo con un valore inferiore a 5486,40 m sul livello del mare (valore dipendente dalla pressione prevalente nelle condizioni date). Il fatto che l'inglese sia sempre più utilizzato e che i prestiti linguistici da questa lingua stiano diventando parte integrante di tutte le lingue del settore aeronautico, rende più facile per chi muove i primi passi di entrare nel settore dell'aviazione. Lo scopo di questo lavoro è descrivere, nominare i fenomeni prevalenti in queste lingue dal punto di vista linguistico e introdurre il lettore alle problematiche della comunicazione radiofonica in questo settore. Il lavoro si basa su documenti pubblicati ufficialmente che regolano anche legalmente la comunicazione tra gli equipaggi a terra e in aria. L'importanza della vita umana è anteposta alle esigenze di innovazione e di economicità. È per questo motivo che a volte si preferiscono soluzioni apparentemente obsolete da quelle nuove, non ancora sottoposte ad esame sul campo. Nella comunicazione non è importante solo la correttezza linguistica, ma anche la prosodia e la pragmatica. Parte integrante di tutti i linguaggi aeronautici è considerata una fraseologia definita con grande precisione, pubblicata dall'ICAO (Organizzazione Internazionale per l'Aviazione Civile), che assicura una comunicazione efficace in situazioni di debole segnale radio, e l'Alfabeto Fonetico Internazionale dell'ICAO, dedicato all'ortografia, che garantisce la pronuncia corretta di tutte le lettere, indipendentemente dalle influenze della lingua madre della persona che invia il messaggio. Inoltre, un elemento comune di queste lingue sono gli onnipresenti acronimi, che fungono da nomi propri e vengono utilizzati anche per scrivere quest'opera. La seconda parte pratica è dedicata al confronto tra lingue settoriali, ai tipi di equivalenza e ai fenomeni di formazione delle parole.