Proces poszlakowy w sprawach o zabójstwo – teoria i praktyka

Celem niniejszej pracy jest zwrócenie uwagi na szczególny charakter procesów poszlakowych w sprawach o zabójstwo. Z uwagi na szczególny tryb budowy dowodu poszlakowego, Autorka stara się wykazać, że niezmiernie istotne jest to, aby organy wymiaru sprawiedliwości świadomie rozpoznawały daną sprawę jako poszlakową. Tymczasem, o ile w doktrynie prawa karnego nie budzi większych wątpliwości fakt, że dowód poszlakowy może odnosić się także do strony podmiotowej przestępstwa, orzekające w sprawach o zabójstwo sądy rzadko dostrzegają taką konieczność. Praca przedstawia podstawowe zagadnienia związane z procesem poszlakowym o zabójstwo oraz wyniki badań aktowych, z których płynie niepokojący wniosek, iż w sprawach karnych o zabójstwo sądy często nie dostrzegają konieczności skrupulatnej budowy dowodu poszlakowego w odniesieniu do strony podmiotowej czynu, wykorzystując pojedyncze poszlaki jako samodzielne dowody winy oskarżonego.