Polonia francuska w latach 1945-1956. Aktywność społeczna i polityczna.

Mgr Kinga Kubicka-streszczenie Niniejsza praca pt. „ Polonia francuska w latach 1945-1956. Aktywność społeczna i polityczna”, jest próbą dokonania analizy działalności społecznej i politycznej, jaką prowadziła Polonia francuska w latach 1944/1945-1956, a zwłaszcza jak radziła sobie ona w kontekście odmiennych interesów reprezentowanych przez polskie władze komunistyczne, organizacje starej emigracji zarobkowej i nowej emigracji uchodźczej. Głównym założeniem dysertacji jest ukazanie funkcjonowania Polonii w okresie tużpowojennym oraz w warunkach zimnej wojny i rywalizacji Zachodu z blokiem komunistycznym. Podstawę źródłową stanowią dokumenty zgromadzone w archiwach polskich i francuskich. Ze strony polskiej są to raporty, sprawozdania, protokoły, depesze, szyfrogramy, oświadczenia zdeponowane w archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Archiwum Akt Nowych, Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Warszawie. Ze strony francuskiej natomiast wykorzystane zostały dokumenty z archiwum MSZ- Archives du Minist è re des Affaires É trang è res w Paryżu, Archiwum Narodowego-Archive Nationale Pierrefitte-sur-Seine w Saint-Denis, Prefektury Policji w Paryżu oraz Biblioteki Polskiej. Ważne źródło wiedzy na temat poznania polskich środowisk emigracyjnych stanowiła prasa emigracyjna („Kultura”, „Polska Wierna”, „Pokój i Wolność”, „Sztandar Polski”, „Nasze Pisemko”, „Polskie Pacholę”, „Placówka”, „Gazeta Ludowa”, „Gazeta Polska”, „Światło”), w tym przede wszystkim dziennik „Narodowiec” (wyd. w Lens) oraz tygodnik „Syrena” (wyd. w Paryżu). Praca składa się z pięciu rozdziałów i jest próbą syntetycznego ujęcia działalności Polonii francuskiej lat 1944/1945-1956. Dla pełnego zrozumienia powojennej historii polskiej emigracji we Francji przedstawione zostały również dzieje wychodźstwa polskiego od schyłku XVIII w. do 1945 r., stosunki polsko-francuskie w latach 1944/1945-1956 oraz rola Polonii w polityce władz PRL i IV Republiki (rozdziały I i II). Rozdziały IV i V traktują o działalności społecznej i politycznej polskich środowisk emigracyjnych we Francji w trudnych latach kryzysu i odbudowy Europy Zachodniej. Problematykę tę ujęto w dwóch częściach 1944-1948 i 1948-1956, z cezurą czasową wyznaczoną przez rok 1948, początek zimnej wojny. Ważną rolę dla jej zrozumienia stanowi rozdział poprzedzający (III), w którym przedstawiono życie społeczne Polonii, widziane z perspektywy polskich kolonii rozsianych po niemalże wszystkich departamentach Francji oraz jej przemiany, na które wpływ miały wydarzenia obu wojen światowych.