Lekarz jako osobowe źródło dowodowe w postępowaniu karnym

Niniejsze opracowanie stanowi analizę sytuacji lekarza jako osobowego źródła dowodowego w postępowaniu karnym. Autorka ukazała kolizję dóbr, do jakiej dochodzi w związku z nabyciem przez lekarza informacji ważnych dla ustalenia stanu faktycznego w sprawie karnej. Z jednej strony lekarz pozostaje zobowiązany do zachowania w poufności informacji o pacjencie, a z drugiej zachodzi konieczność adekwatnej reakcji karnej. W pracy omówione zostały uregulowania dotyczące obowiązywania tajemnicy lekarskiej i wyjątków od jej obowiązywania ustanowione w Ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, Ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, a także Ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego. Analizie zostały poddane także sytuacje lekarza, który jest uczestnikiem postępowania karnego w charakterze świadka, biegłego oraz oskarżonego. Na końcu zostały przedstawione także wyniki badań empirycznych, które zostały przeprowadzone w postaci anonimowej ankiety adresowanej do osób wykonujących zawód lekarza. Celem ankiety było sprawdzenie poziomu wiedzy lekarzy w zakresie obowiązującej ich tajemnicy zawodowej.

This thesis analyzes the situation of the doctor as a personal source of evidence in criminal proceedings. The author will show the conflict of goods that occurs in connection with the acquisition by the doctor of information important for the establishment of facts in a criminal case. On the one hand, the doctor remains obliged to keep patient information confidential, and on the other hand, there is a need for an adequate criminal response. The paper discusses the regulations on the validity of medical confidentiality and exceptions to its validity established in the Act of December 5, 1996 on the professions of physician and dentist, the Act of November 6, 2008 on the rights of the patient and the Ombudsman for Patient Rights and the Act of August 19, 1994 on the protection of mental health. The situations of a doctor who is a participant in criminal proceedings as a witness, expert witness and defendant were also analyzed. Finally, the results of empirical research in the form of an anonymous questionnaire survey addressed to doctors were also presented. The purpose of the survey was to check the level of doctors' knowledge of the professional secrecy applicable to them.