Polityczna apolityczność Jeana Roucha. Film jako katalizator zmian

Tekst koncentruje się wokół „polityczności” Jeana Roucha (filmowca i antropologa francuskiego), która objawiała się bardziej w sferze działań niż deklaracji. Za jedną z głównych kwestii można uznać pobudzanie sprawczości afrykańskich przyjaciół, współpracowników i aktorów. Autor pokazuje, jak w istocie złożone i trudne było to przedsięwzięcie. A zdystansowanie się pod koniec życia Oumarou Gandy – migracyjnego robotnika, głównego aktora w Moi, un Noir, a następnie jednego z pierwszych afrykańskich reżyserów filmowych – wobec zrobionego wspólnie filmu, jak i samego Roucha (czyli „wyswobodzenie się” z kolonialnego i hierarchicznego układu) autor uznaje za jedno z największych (choć zapewne niezamierzonych) „politycznych” sukcesów Roucha.