Namiętności, uczucia, czy emocje? Trzy tradycje myślenia o afektach i trzy doktryny afektów w polityce

Celem niniejszego tekstu jest zaproponowanie narzędzi przydatnych do analizy afektów w polityce. Zaproponowane tu podejście koncentruje się na styku dwóch dziedzin, a mianowicie historii emocji oraz filozofii polityki. W pierwszej części tekstu zostają wyodrębnione trzy historycznie występujące sposoby myślenia o zjawiskach afektywnych, a mianowicie pochodząca ze starożytnej Grecji tradycja namiętności, następnie zapoczątkowana przez greckich i rzymskich stoików tradycja uczuć, wreszcie ukształtowana w pełni w XIX w. tradycja emocji, która najbardziej odpowiada współczesnemu pojmowaniu zjawisk afektywnych. Każda z wymienionych tradycji myślenia o afektach dysponuje również własną doktryną postępowania z afektami, to znaczy sposobami radzenia sobie z nierzadko trudnym wyzwaniem, jakie stawiają przed nami emocje. Trzy doktryny zostają scharakteryzowane i poddane krytyce w drugiej części tekstu.